گفتگوی اختصاصی صبح آمل با یداله غلامحسین پور عمران وقایع نویس فوتبال:هیچکس باورم نکرد اما

عشق به توپ هوش و حواس برایش نگذاشته بود و در کودکی عاشق این ورزش شد و در پست مهاجم هم بازی کرد تا اینکه بر اثر حادثه ای بینی اش دچار آسیب جدی شد و متاسفانه فوتبال را برای همیشه کنار گذاشت.
از 9 سالگی جرقه نگارش وقایع ورزشی در ذهنش خطور کرد و 14 سالگی شروع به نوشتن مطالب فوتبالی ایران و جهان نمود. پسربچه ای که سالها پیش گزارش فوتبال جام جهانی 1998 میلادی آلمان و یوگسلاوی را در سررسیدی ساده ثبت کرد و حتی اسامی بازیکنان را نیز از قلم نینداخت و امروز پس از 30 سال کلیکسیونی از وقایع نگاری ورزشی او در خانه کوچکش موجود است و با مرور آن تمام خاطرات گذشته ای برایش یادآوری می شود که فقط خاطره است و اگر کسی باورش می کرد شاید به قول خودش امروز او نیز در ردیف فردوسی پور و خیابانی بود. عزیزانی که در گمنامی و بدون هیچ چشمداشتی و فقط با عشق و علاقه آثاری را از خودشان خلق و به یادگار می گذارند که سالها بعد برای خیلی ها جالب خواهد بود، کسی که آثارش در قالب مستندات مشهود است.
درباره فوتبال بیش از هرکس دیگری در میان اربابان رای و نظر با ما سخن گفته است و البته در زمانه ما گوش هایی که مستعد شنیدن سخنان جدی باشند کم یافت می شود، به ویژه آنکه گوینده این سخنان هیچ نسبتی با ایدئولوژی ندارد و سال هاست که هرچه می نویسد و می گوید عین بی غرضی است. با این حال کافی است اندکی از هیاهویِ بسیار بر سرِ هیچِ زمانه ای که در آن زندگی می کنیم فاصله بگیریم تا گوش جانمان صدای مردی را که معتقد است: «فوتبال چیزی بیش از یک ورزش است» بشنود گفتگوی اختصاصی صبح آمل با یداله غلامحسین پور عمران طرفدار چندین ساله فوتبال و نویسنده وقایع ورزشی فوتبال که خالی از لطف نیست و با مطالعه آن باب دیگری از تلاش و امید را برای خودمان باز کنیم که شاید باورش سخت باشد اما … .
خودتان را معرفی نمائید؟
یدالله غلامحسین پور عمران هستم طرفدار چندین ساله فوتبال و نویسنده فوتبال که از 14 سالگی شروع به نوشتن کردم. جرقه این کار سوم ابتدایی و زمانی که در مدرسه شهید سوهانیان سر کلاس درس معلم عزیزم آقای عطارزاده مشغول به یادگیری درس بودم با حفظ کردن پایتخت بیش از 40 کشور به ذهنم خطور کرد و با شروع بازی های جام جهانی 90 و اولین بازی آرژانتین و آلمان غربی، برزیل و آرژانتین و … شروع به نوشتن کردم و همه وقایع فوتبالی را به ترتیب تا به امروز و به صورت دست نوشته و مکتوب دارم. جام جهانی 78 را دنیا نبودم اما همان روزگار ایران با اسکاتلند بازی داشت که گل ما را ایرج دانافر زد و در بازی با هلند نیز که مرحوم ناصر حجازی دروازه بان تیم ملی ایران بود سه هیچ باختیم و بازی آخر را هم با پرو افتادیم که چهار بر یک باختیم و از جام جهانی هم حذف شدیم حتی برداشتم را از بازی های خیلی دورتر از سالهای 1954 و 38 و از بدو شروع فوتبال که چهار تیم اول از سال 1896 شروع به بازی کردند را به این دفاتر اضاافه کردم.
اصول کاری شما چه بود؟
ریز نوشتن و ترتیب جزو اصول کاری من بود و در هر قسمت از سر رسیدها که جای خالی گیر می آوردم یادداشتهای خودم را می نوشتم تا یادم نرود.
تاریخچه جام حذفی و اینکه چه تیم هایی قهرمان یا نایب قهرمان شدند و اطلاعاتی در خصوص فصل 2001 و 2002 بازی میلان و تورینو نمونه ای از کارهای من است که هیچکدام ترتیب خاصی نداشتند و این بخاطر اطلاعات دست و پا گریخته است و در واقع گریزی به گذشته و حال می باشد و فقط بازنویسی کردم که اطلاعات از بین نرود و تا زمانی که الکس فرگوسون در سال 99 در منچستر بود و از آن تیم خداحافظی کرد و هنوز هم منچستر یونایتد آن مربی سابق نشد و این کارنامه خود اسکاتلندی است که از بدو کارش شروع کرد و کل کارنامه اش در سررسید ثبت کردم و نمونه های دیگر بازی دوستانه به تاریخ 1/5/1397 بازی دورتموند و لیورپول یکی از نمونه کارهای من است که در شبی از شبها نشستم و نوشتم.
بازی 25/5/1397 هفته چهارم بازی در رشت بین تیم های سپیده رشت و پدیده
اولین بازی که روایت کردم بازی سال 1360 ایران و عراق بود که صفر صفرتمام شد و دروازه بان هم احمدرضا عابدزاده بود.
شده که بازی را از دست داده باشید؟
بله زیاد پیش آمده مواقعی که شاید سفر، دانشگاه یا خدمت سربازی بودم و دسترسی به رادیو و تلویزیون برای تماشا و شنیدن اخبار ورزشی یا دیدن فیلم را نداشتم.
یادتان هست چند بازی را در این سررسیدها به عنوان کلکسیون آثار یادداشت کردید؟
به جرات می توانم بگویم بالای ده هزار بازی دیده یا ندیده شده را ثبت کردم و آن بازیهایی را که خودم از تلویزیون به صورت زنده و مستقیم دیدم به بالای 4 هزار بازی می رسد و هنوز هم مشغول این کار هستم.
پس شبانه روزی برای ثبت و روایتگری وقت گذاشتید؟
بله وقایع ورزشی بازی هایی که در هر کجای دنیا برگزار می شد را ثبت می کردم اما در شرایط خاص چون امکان تماشا به صورت زنده یا پخش تکرار بخاطر نبود شبکه 3 در تلویزیون وجود نداشت و با مطالعه مجله و روزنامه ها خصوصا در زمان بازی مارادونا در جریان اخبار قرار می گرفتم و بعدها سال 1373 اولین بار شبکه ورزش کار خود را در تلویزیون شروع کرد و در سالهای اخیر هم بازیهایی را که نمی رسم نگاه کنم از طریق فضای مجازی بازبینی و ثبت می کنم.
این مستلزم پشتوانه ای قوی در کار می باشد آیا همین طور است؟ حامی شما در این کار چه کسی بود؟
حامی خاصی نداشتم و حتی خیلی جاها از من انتقاد هم می کردند و با اصطلاحاتی چون بیکاری؟ حوصله داری؟ ارزشی ندارد و … مرا زیر سوال می بردند و سعی در منصرف کردنم داشتند اما به نظرم عشق در هر کاری مقدس است و هر کسی هم عاشق باشد تا پایان راه می رود و به حرف احدی هم توجه نمی کند و این امری طبیعی است و معتقدم کسی که کاری را شروع کند و با تمام وجود به آن ایمان داشته باشد قضاوت ها برایش اهمیتی ندارد.
تشویقی هم در کار بود؟
تا امروز شاید تعداد موافقانم کم و شاید به اندازهانگشتان دست هم بودند اما برای آمدن به دفتر نشریه صبح آمل جهت انجام مصاحبه خیلی از دوستان و بستگان درجه یک بنده را تشویق کردند و خوشحال بودند که زحمات چند ساله ام لااقل به چشم آمد و در جایی به نمایش گذاشته می شود و مزد صبوری ام را که همان دیده شدن است از خدای بزرگ بگیرم.
طرفدار کدام تیم هستی؟
با احترام به تیم پرسپولیس و هواداران عزیز آن اما من استقلالی هستم و معتقدم کرامت انسانی و ادب شاخصه هایی هستند که در هر شرایط باید رعایت کنیم و به هم احترام بگذاریم نه اینکه نسبت به هم توهین کنیم و افتخارم درجه اول ایرانی بودن و بعد آملی بودنم است و همه سالهایی که از خدا عمر گرفتم عاشق این کارم بودم و هستم و تا زمانی هم که زنده هستم این کار را ادامه خواهم داد.
در خانواده شما با توجه به علاقمندی به تیم خاصی که دارید مشکلی نداشتید؟
نه خدا را شکر در حین تماشای بازی دو تیم کوری برای هم نخواندیم و همه خانواده و آشنایان می دانند که آدم منطقی هستم و با توجه به تلاش دو تیم آنها را قضاوت می کنم و هرآنچه را که عقل حکم کند و رضای خداوند باشد به زبان می آورم و معتقدم بازی برد و باخت دارد و یک زمانی تیم در اوج است و زمانی دیگر افت دارد و این طبیبعی است مثل منچستر یونایتد که در دوران سر الکسن فرگوسن نتایج درخشانی را کسب کرد و افتخارات زیادی را به دست آورد اما با رفتن این مربی بزرگ در سال 2013 دوران افول شیاطین سرخ آغاز شد و با این همه تعویض مربی هنوز نتوانست به جایگاه سابقش برگردد و اقتدار دوران فرگوسن را از دست داد.
موفقیت به چه عواملی بستگی دارد؟
پیشرفت و موفقیت در هر کاری خصوصا فوتبال به عوامل مختلفی بستگی دارد و این نیست که بازیکن حتما خارجی و گرانقیمت باشد و مربی دارای کلاس فلان بلکه همه در کنار هم باعث پیروزی می شود.
میزان علاقه در شما نشان از توانایی تان برای گزارشگری در صدا و سیما مثل آقایان خیابانی یا فردوسی پور است،نظرتان در این مورد چیست؟
حقیقتا علاقه و استعدادی بابت گزارشگری ندارم و در مورد آنالیز کردن بازیها بیشتر به کارشناسی علاقه داشتم و دارم و از لطف خدا پیش بینی ام هم درست بود مثلا در مورد جام باشگاههای آسیا که امسال برگزار شد از 12 تیمی که حدس زده بودم 4 مورد اشتباه بود یا اکثر پیش بینی هایم در مورد بازیهای جام جهانی درست از آب درآمد.
دوست دارید فرزندانتان این کار شما را ادامه بدهند؟
بچه هایم هیچ علاقه ای به این کارم ندارند و حتی اگر خودشان هم بخواهند من به آنها بخاطر بعضی مسائل اجازه نمیدهم معتقدم این کارم مثل خیلی از مشاغل دیگر یک اراده آهنین و عشق می خواهد و مهم تر اینکه ذاتی است و معتقدم هیچکس را نمی توان به اجبار مجبور به انجام کاری کرد.
فوتبال ما و خارج چه تفاوتی وجود دارد؟
تفاوت های بسیار زیادی بین فوتبال ایران و فوتبال مدرن‌تر از ایران وجود دارد و اولین تفاوتی که می توان در کیفیت بازی فوتبال تیم های ایران و مخصوصاً اروپایی مشاهده نمود پایین بودن سرعت و ریتم بازی آن است و هدف از موضوع پیدا کردن راهکارهایی است که این سرعت را حداقل 10 تا 20 درصد بالا ببریم و مهم تر از خود موضوع، پیدا کردن راهکارها برای بالا بردن کیفیت سرعت بازی است و نه صرفاً برشمردن دلایل این مشکل از طرفی عدم مدیریت و ضعف مدیرت باعث شده تا فوتبال ما نتواند به جایگاه واقعی خود برسد و همچنان هم از این موضوع ضربه می خوریم و متاسفانه اتفاقات غیر مترقبه در داخل و خارج زمین هم به آن دامن می زند.
به کدام تیم خارجی علاقه دارید؟
در انگلستان به تیم چلسی و در فرانسه به تیم پاری سن ژرمن، ایتالیا میلان، در آلمان تیمی را دوست ندارم و در اسپانیا بارسا و ایران هم استقلال را دوست دارم.
از بین مربیان کدام را قبول دارید؟
آقای “وینفرد شفر” و رولاند کخ سرمربی سابق استقلال تهران و آندره‌آ استراماچونی را خیلی دوست داشتم همچنین مرحوم آقای پورحیدری، استانکو پوکله‌پوویچ مربی وقت پرسپولیس که برای فوتبال پایه ایران زحمات زیادی را متقبل شد و از سال 1994 بازی های آسیایی و حتی مربی تیم ملی ما هم بودند و شاکره اصلی زمان ایشان تشکیل شد.
اسامی مربی و بازیکنان خارجی را خیلی خوب و حتی بهتر از گزارشگرهای باسابقه فوتبال نام می برید ؟ سواد هم دخیل است تا با تحصیلات عالیه کار جذاب تر شود؟
بله من لیسانس علوم اجتماعی شاخه دبیری دارم اما گزارشگری علیرضا علیفر معروف به سرهنگ علیرفر گزارشگر را خیلی دوست دارم چرا که تنها گزارشگر ایرانی است که اسامی بازیکنان را با دقت و ظرافت خاصی تلفظ می کند و اطلاعات زیادی هم در کار خودشان دارد و تمام تجربیاتم در بیان و تلفظ نام مربیان و بازیکنان را از ایشان دارم.
زبان انگلیسی هم بلدید؟
زیاد تخصصی بلد نیستم اما دست و پا شکسته صحبت می کنم و حتی برای یادگیری بیشتر کتاب می خوانم یا با رجوع به اینترنت از خودم رفع اشکال می کنم.
آملی ها را در فوتبال چگونه می بینید؟
حامد شیری، ابوالفضل جلالی و … تک ستاره های فوتبال ایران اهل آمل هستند و این فقط مختص فوتبال نیست کما اینکه در والیبال و کشتی هم حرفها برای گفتن داریم و این جای بسی خوشحالیست که در لیگ کشور بالغ بر 80 بازیکن تیم ها مازندرانی هستند.
در فوتبال چه عواملی موثر هستند؟
دو مساله در فوتبال بسیار مهم و ضروریست و آن استعداد و بند “پ” می باشد اما در همین میان هستند مربیانی چون آقای عبدی در بخش جوانان جام جهانی که وقتش را گذاشت و از گوشه و کنار کشور پهناور ما بازیکنان جوان را انتخاب کرد و به جز 5 بازیکن در در پایه مابقی از کوچه وبازار می باشند و در واقع همه آنها را از کوچه های خاکی جمع کرد و خوب هم نتیجه گرفت.
علت باخت تیم ها چیست؟
تجربه کم و ناپختگی باعث حذف ما در بازی با مراکش بود و در مورد تیم امید هم آقای عنایتی زحمات زیادی کشیدند و در تیم های خارجی هم آلمان افت شدیدی داشته و دیگر آن آلمان سابق نیست.
شغل شما آیا ارتباطی به علاقه تان دارد؟
کار من حمل و نقل عمومی است و مهمتر اینکه با مردم زیاد سر و کار دارم و در ماشینم هم لوگوی استقلال همراهم است و این موجب انتقاد دوستان پرسپولیسی می شودو در واقع منتقدینم خاص هستند.
برای تماشای بازی تیم مورد علاقه تان هم رفتید؟
برای تماشای دو بازی پرسپولیس با پاس و پلی‌اکریل اصفهان با بهمن کرج و استقلال با الوصل را دوره خدمت مقدس سربازی از نزدیک در ورزشگاه آزادی و تختی دیدم.
چرا اعتنایی که به فوتبال می‌شود به هیچ ورزش دیگری نمی‌شود و مردم فوتبال را بیش از ورزش‌های دیگر دوست دارند و چه بسا که کسانی با خیال آن روز و شب می‌گذرانند و به ورزش‌های دیگر توجه نمی‌کنند؟
فوتبال ورزش جهان و در عین حال تجارتی پرسود است و این تجاری بودن نیز به توسعه آن کمک کرده است اما فوتبال مستعد بوده است که تجاری شده است و اوصافی دارد که آن را از همه ورزش‌ها ممتاز می‌کند. بازی جنگ است که میان دوستان انجام می‌شود و شاید میل جنگ‌جویی و خشونت در گروه‌های مردم را تعدیل کند، در همه ورزش‌ها احتمال شکست و پیروزی هر یک از حریفان هست اما در هیچ ورزشی به اندازه فوتبال بخت و اتفاق دخیل نیست و به عبارت دیگر پیش‌بینی نتایج مسابقات در ورزش‌های دیگر آسان‌تر است و این باعث می‌شود که تماشاگر چشم از بازی در میدان برندارد.
اما اینکه همه زندگیمان را وهم بگیرد، خطرناک نیست؟
این هم که مردم فکر کنند هویتشان با طرفداری از یک تیم معنا می‌یابد، توهم است. اما توهم مذمومی نیست. همه آدمها نیاز دارند که علاقه و تعلقی داشته باشند و وقتی آن علاقه به وجود می‌آید، خودشان را با آن تعریف می‌کنند و می‌گویند من کسی هستم که دوستدار و طرفدار فلان چیز هستم و زندگیم را وقف فلان چیز کرده‌ام.
آیا نگاهها به فوتبال احترام آمیز است؟
فوتبال و ورزش جزئی از زندگی هر روزی ما شده ولی آن نگاه احترام‌آمیز از بین رفته ‌است و ما نه تنها اصلا به ورزشمان نگاه احترام‌آمیز نداریم بلکه نگاهمان نگاه نیاز است و رابطه ما با آن هم بر اساس نیاز قرار دارد و نه حرمت و احترام. تماشاگران هم دیگر در برابر فوتبال تسلیم نیستند چنانکه اگر تیمشان ببازد ملامتش می‌کنند و گاهی فحشش می‌دهند.
در حال حاضر آیا وقایع ورزشی را با توجه به مشغله کاری دنبال می کنید؟
من در این سن و سال هر روز اخبار ورزشی ـ خصوصا اخبار بعضی ورزشها ـ را دنبال می‌کنم. گاهی هم در چیزهایی که علاقمندان و صاحبنظران درباره ورزش می‌گویند و می‌نویسند نظری می‌اندازم.
می شود ورزش، ورزش پهلوانی قدیم باشد؟
کسانی هنوز توقع دارند که ورزش، ورزش پهلوانی قدیم باشد و ورزشکاران اهل فتوت باشند اما دوران پهلوانی و عیاری گذشته است. ورزش اکنون به کاسبی و رقابت و مزایده و مناقصه در میدان برتری طلبی مبدل شده و دیگر جایی برای فتوت و جوانمردی در آن باقی نمانده‌است.
حرف خاصی که با مخاطبین می خواهید بزنید؟
از مدیریت پایگاه خبری صبح آمل نیوز که مرا باور کردند و این وقت را در اختیار من گذاشتند تا بتوانم بی واسطه با همشهریان عزیز آملی و حتی قرارتر از آن در استان و کشور حرف بزنم و بگویم حرمت همدیگر را در هر شرایطی نگه داریم و به یکدیگر عشق بورزیم قدر هم را بدانیم.
اگر بخواهید شخصی را نام ببرید که یک خاطره خوب از او دارید چه کسی را معرفی می کنید؟
دوستانی در کتابفروشی المهدی هستند که خیلی به من محبت داشتند و زمانی که برای ثبت وقایع ورزشی به آنها مراجعه می کردم سررسیدها را با تخفیف می فروختند و بدون ایراد از نمونه کارم حتی تشویق هم می کردند.