فیلبند، روستایی در ارتفاعات شهرستان بابل است. روستایی که در شمال غربی به روستای سنگچال آمل، از جنوب به ییلاق ونه بن، از جنوب شرقی به روستاهای شیخ موسی و لهه بابل ختم میشود.این روستا از سطح دریا حدود ۲۳۰۰ متر ارتفاع دارد و همین فاصله موجب شده تا پدیده‌ای طبیعی به نام اقیانوس ابر در آن شکل بگیرد. پدیده‌های آب و هوایی این منطقه آن قدر در حال تغییر بوده که در اکثر مواقع هواشناسان نمی‌توانند آب و هوا و وضعیت جوی این منطقه را به درستی تشخیص دهند؛ زیرا ممکن است در طول روز چندین نوع پدیده جوی در آن به وجود بیاید.
روستای فیلبند با وجود کوه‌های متعدد و زیبا، بهترین تفریح برای گردشگرانی است که به کوهنوردی علاقه دارند. یکی از قله‌های معروف این منطقه، قله حصین بن است که می‌توانید پس از گذشتن از گردنه و جاده خاکی به انتهای چشمه رسیده و بعد از گذر از چشمه به یک دروازه چوبی برسید. انتهای این دروازه سیم‌های خارداری قرار گرفته که پس از گذر از آنها و رد شدن از شیب‌ها و ناهمواری‌ها می‌توانید به مسیر قله حصین بن برسید که ارتفاعش حدود ۳۷۰۰ متر است. بعد از صعود به این قله می‌توانید قله دماوند را مشاهده کنید، چرا که کاملا در مجاورت قله حصین بن قرار گرفته است.
در این روستای زیبا و خیال‌انگیز که وقتی پای‌تان به آنجا می‌رسد، با ابرها همنفس و چشم در چشم میشوید، چند سالی‌ست که خودش به دلیل باز شدن پای انسان‌‌ها به آنجا، با انبوهی از زباله‌ها و ویلاها و سوییت‌های اجاره‌ای همنفس شده است و هرکجا که نامش بر سر زبان‌ها افتاد، به سرعت با زباله‌ها و ویلاها هم‌آغوش شد! هم‌آغوشی‌ای که به سرعت منجر به نابودی منطقه و پیوستن نام آن به تاریخ میشود.
وای اگر دست‌شان به ابرها می‌رسید!
می‌توان گفت تعداد گردشگران در روستای فیلبند، در 6 ماهه اول سال، چهار برابر ظرفیت خود است و همین باعث شده که اقامت در این روستا کمی دشوار شود؛ چرا که روستای فیلبند دارای هتل و مهمانخانه نیست، اما بسیاری از ساکنین این منطقه اتاق‌ها و ویلا‌های شخصی خود را اجاره می‌دهند و فاجعه نیز از همین جا آغاز میشود!
ویلاهایی که مثل قارچ‌های سمی در فیلبند سبز شده‌اند و در عرض همین دو سه سال گذشته تا چشم کار می‌کند ویلاست و خانه‌های اجاره‌ای که به لحاظ اصول مترقی معماری، هیچ سنخیتی با محیط طبیعی اطراف ندارند!
آنها که چند سال قبل از نبود سطل‌های زباله شکایت می‌کردند، اکنون زباله‌هایشان را به جای ریختن در درون زباله‌دانی، در بیرون از آن می‌ریزند و گویی نشانه‌گیری‌شان ضعیف است یا مشکل بینایی، چیزی دارند که زباله را به جای ریختن در درون سطل مخصوصی که بر روی آن نام دهیاری فیلبند چاپ شده است، در بیرون از محفظه می‌ریزند و می‌روند!
اما چرا سرنوشت همه مناطق گردشگری مازندران، به مرگ و نیستی ختم میشود؟! آیا این به این معنا نیست که ما شایستگی بهره‌مندی از این مواهب الهی را نداریم؟! آیا این به این معنا نیست که ما فرهنگ استفاده از ظرفیت‌های بی‌بدیل طبیعی را نداریم؟!
کاش دست‌کم در خلوت خودمان اندکی به نحوه استفاده‌مان از مواهب الهی فکر کنیم و ببینیم کجای کار هستیم و چرا ورود ما به عرصه‌های بکر طبیعی مساوی میشود با نابودی قطعی و غیر قابل بازگشت آنها!
به هر حال، نمی‌دانم باید از حالا برای فیلبند و خاطراتش روضه عزا سر بگیریم یا نه! اما همین قدر می‌دانم که اگر اوضاع به همین منوال پیش برود، دیگر باید سراغ زیبایی‌های به یاد ماندنی فیلبند را در همان عکس‌های یادگاری‌تان بگیرید و بس. 15مرداد98 #صبح_آمل
