Warning: Trying to access array offset on value of type bool in /home/sobheamo/public_html/wp-content/plugins/elementor-pro/modules/dynamic-tags/tags/post-featured-image.php on line 36

Warning: Trying to access array offset on value of type bool in /home/sobheamo/public_html/wp-content/plugins/elementor-pro/modules/dynamic-tags/tags/post-featured-image.php on line 36

Warning: Trying to access array offset on value of type bool in /home/sobheamo/public_html/wp-content/plugins/elementor-pro/modules/dynamic-tags/tags/post-featured-image.php on line 36

Warning: Trying to access array offset on value of type bool in /home/sobheamo/public_html/wp-content/plugins/elementor-pro/modules/dynamic-tags/tags/post-featured-image.php on line 36

Warning: Trying to access array offset on value of type bool in /home/sobheamo/public_html/wp-content/plugins/elementor-pro/modules/dynamic-tags/tags/post-featured-image.php on line 36

حال نانوایان محمودآباد و استان خوب نیست

شغل نانوایی از قدیمی‌ترین مشاغل ایران است و این روزها با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند. نانوایان معمولاً کارشان تعطیلی ندارد و در تمام ایام سال مشغول خدمت‌رسانی هستند، جدال با کوره آتش نانوایی‌های سنتی البته امروز جای خود را به فرهای مدرن داده اما هنوز چیزی از گرما و حرارت و سختی کار نانوایان نکاسته و فقط شاید بتوان گفت قدری زحمت آنها را کمتر کرده که البته این کاهش زحمت در مقایسه با خیلی دیگر از مشاغل در کشور خودمان باز هم بسیار زیاد است.
بدون شک نان در سفره ایرانی به عنوان قوت غالب معرفی شده و از گذشته تاکنون این ماده غذایی با گذشت از مراحل مختلف از تنورهای خانگی پا به عرصه صنعت گذاشته و امروز بیشتر به صورتی صنعتی درآمده و دست از سنتی بودن کشیده است ولی دیگر خبری از نان های با کیفیت چندین سال گذشته در نانوایی ها به گوش نمی رسد و در صورت بی احتیاطی هر شهروندی نان خریداری شده قبل از رسیدن به خانه یا محل مورد نظر از بین رفته و یا به دلیل نداشتن کیفیت لازم در صورت ماندگاری عملا بی مصرف می شود.
البته میزان مصرف نان با فراز و نشیب هایی همراه بوده است و این روزها تنها صدای اعتراض مردم از بی کیفیتی نیست که مهمان محافل است بلکه صدای اعتراض نانوایان از گرانی های مواد اولیه بیش از هر چیزی توجه مسئولان را می طلبد که در سال های اخیر نیز به دلیل وجود تورم بالا و افزایش قیمت مواد خوراکی و تغییر نه چندان زیاد قیمت نان، مردم به خصوص خانوارهای کم درآمد بیشتر به مصرف این ماده خوراکی روی آورده اند و نان سهم بسزایی را در وعده های غذایی خانوارهای کم درآمد به خود اختصاص داده است. با توجه به همین سهم بالای نان در سبد مصرفی خانوارها، دولت نیز سعی نموده است که در چند سال اخیر قیمت آن را ثابت نگه دارد اما در سال 96 زمزمه افزایش قیمت آن بیشتر به گوش رسید که همه این موارد گروه گزارش صبح آمل را بر آن داشت تا طی گفتگویی اختصاصی پای درد دلهای اعضاء و نانوایان اتحادیه آرد و نان شهرستان محموآباد ترتب دادکه نظر شما همراهان عزیز را به مطالعه آن جلب می کنیم.
اعتراض نانوایان به ثبات قیمت نان
صنف نانوایان معتقدند که قیمت نان از سال 1393 تاکنون ثابت مانده است و با توجه به افزایش هزینه های جانبی لازم است که بالاخره قیمت این ماده خوراکی مقداری افزایش یابد. ابوالقاسم آزاد نایب رییس اتحادیه و تعاونی خبازان با ذکر این مطلب گفت؛ اتحادیه خبازان با بیش از 140 عضو کلیه نانوایان را تحت پوشش قرار داد تا با سرمایه گذاری از این سرمایه در جهت تامین آرد نانوایی ها استفاده شود.
گله‌مندی نانوایان محمودآبادی؛ از آرد نامرغوب تا ارزانی نان
وی تصریح کرد؛ صنف نانوایان جزء اصناف و مشاغلی است که مشکلات و سختی‌های فراوانی را تحمل می‌کند تا بتواند روزی حلالی را برای خانواده خود فراهم کند اما برخی مشکلات صنفی کسب روزی حلال را برای آنها دشوارتر کرده است از جمله عدم کیفیت مناسب آردهای دولتی است و نانوایان معتقدند که کیفیت آردهای دولتی به‌قدری پایین است که توان رقابت با نانوایی‌های آزادپز را از آنها می‌گیرد.
آزاد ضمن نارضایتی از روند توزیع آرد بیان داشت؛ تا زمانی که خود تعاونی اتحادیه خبازان فعالیت داشتند آرد با کیفیت خوب و به موقع در دسترس بود و نانوایان مشکل خاصی نداشتند اما در این میان متاسفانه شرکتی به نام شرکت خلیج فارس با استفاده از رابطه در اتحادیه و تعاونی ها ورود کرده و آرد را شخصا خودشان برای نانواها در خبازی های استان حمل می کنند نکته اینجاست که اینها کننده کار نیستند و مهارتی در حمل، تعیین میزان آرد، کیفیت آرد و … ندارند و به علت عدم مسئولیت، آرد نامرغوب با تاخیر در تحویل آرد به انبار نانوایان سبب شده که نانوایان دچار مشکل شوند و ماهانه در دو نوبت با پرداخت هزینه آرد مصرفی در بانک متاسفانه این آرد که می بایستی در دو نوبت اول و وسط ماه به انبارهای بازار تخلیه شود نمی شود لاجرم نانوایان مجبورند روزانه آرد خودشان را بگیرند یا اینکه کم کم آرد به انبارشان برسد و همین عامل، فشار سنگینی برای آنها در امر پخت است و گاها اتفاق می افتد که نانوایان بخاطر نداشتن آرد نانوایی را تعطیل می کنند.
مقصر شرکت خلیج فارس است
نایب رییس اتحادیه و تعاونی نانوایان بیان داشت: با وجود اطلاع رسانی از طریق نانوایان به اتحادیه و با توجه به واریز پول آرد، اما آرد را به موقع به آنها نرساندند (و بخاطر قانون منع قرض گرفتن آرد که امری غیر قانونی است بالاجبار نانوایی را تعطیل که این باعث شده داد مصرف کننده ها در بیاید و اقدام به فحاشی یا سر و صدا کنند در صورتی که آنها نمی دانند مشکل از سوی شرکت توزیع کننده آرد به نام «خلیج فارس» است که با آن دست نشانده ها و کارکنانش بعلت کم کاری و بی توجهی و عدم مسئولیت پذیری این مشکل را برای نانوایان به وجود آورد.
آرد مصرفی شهرستان محمودآباد را کم کردند
آزاد می گوید؛ موضوع مهم دیگر اینکه آرد مصرفی شهرستان محمودآباد را کم کردند«آرد تخصیصی ماهانه محمودآباد بیش از 17 هزار کیسه است» در صورتی که این شهر با توجه به ساحلی بودن و مهمانپذیری در چهار فصل و وجود افراد غیر بومی، مصرفی شناور دارد از اینرو مصرف نانش بالاست و بعلت عدم تامین آرد مورد نیاز باز هم نانوا دچار مشکل می شود که این بلا را غله با فکر نادرست و عدم مدیریت به وجود می آورد و فقط با در نظر گرفتن سرانه جمعیت شهرستان، آرد تحویل شهرستان می شود و مصرف آرد شناور را در نظر نمی گیرد ضمن این نامرغوب بودن آرد مشکل مهمی برای نانوایان است که این موضوع را شرکت غله هرگز احساس نمی کنند چون خودشان کننده کار نیستند و احساس مسئولیت نمی کنند که اگر بودند و بی کیفیتی آرد و نان نامرغوب را در دسترس مصرف کنندگان می دیدند قطعا فکری به حال حفظ حیثیت و آبروی خودشان می کردند ولی آبرو و شخصیت نانوایان برای آنها مهم نیست.
شکایت به کجا می بریم؟ که خانه از پای بست ویران است
وی افزود؛ در خصوص نامرغوبی آرد از طریق اتحادیه علیه شرکت غله شکایت کردیم در حالی که غله خودش متولی است و گندم از همانجا می آید و زمانی که شکایت من نانوا پیش افرادی می رود که خودشان ذینفع امر هستند ره به جایی نمی بریم و اندر خم یک کوچه سرگردان می مانیم. مطلب مهم تر اینکه کارخانه داران هم در طی 5 سال گذشته هزینه های آسیابانی خود را بالا نبردند که یکی از دلایل کم کردن تناژ آرد کیسه ها می باشد. از ماست که بر ماست.
آزاد ضمن اشاره به اینکه اکثر واحدهای نانوایی با توجه به ثبات قیمت های نان و افزایش هزینه های جانبی در حال ضرردهی هستند بیان نمود: ما آنالیز قیمت را به ارگان های مربوطه ارائه داده ایم و آنها در حال تصمیم گیری پیرامون وضعیت قیمت نان هستند.
باید از افزایش قیمت مواد اولیه نیز جلوگیری کرد
رییس اتحادیه آرد و نان محمودآباد به عنوان یکی از حامیان نانوایان می گوید؛ مواد اولیه، بیمه، دستمزد کارگری، هزینه شرکت های خدماتی و تمامی هزینه های جانبی سرسام آور افزایش داشته و این در حالیست که قیمت نان ثابت مانده است. اگر با توجه به شرایط اقتصادی حاکم در جامعه از افزایش قیمت نان جلوگیری می شود باید از افزایش قیمت مواد اولیه نیز جلوگیری کرد چرا که هر کدام از نانوایان نیز نیازمند رفع مخارج خود هستند.
قوت غالب به سمت نان حرکت کرده
حمیدرضا فلاح، تاکید می کند: هیچ کدام از نانوایان در سراسر استان قادر به امرار معاش نبوده و هر کدام روزانه علاوه براینکه سودی متوجه آنان نمی شود بلکه متضرر هستند به گونه ای که روزانه نه تنها سودی از این کار نمی برند بلکه اگر ضرر نکنند روز خوبی داشته اند و امروز تنها این شغل را برای دوری از بیکاری ادامه می دهند.
طبق اعلام مرکز آمار و بر اساس سرشماری سال 1395، شهرستان محمودآباد دارای 98407 نفر جمعیت است و بر این اساس سرانه شهرستان می بایست ماهانه مقدار 708530 کیلوگرم آرد دریافت نماید در حالی که محمودآباد نزدیکترین شهر ساحلی به تهران دارای جمعیت شناور در طی 12 ماه از سال است و این بیانات کاملا غیر کارشناسانه و غیر معتبر است و اصلا به معیشت مردم و این مهم که قوت غالب به سمت نان حرکت کرده دقت نشده و همین امر موجب کمبود آرد در شهرستان شده است.
سهمیه آرد همانند جیره جنگی است
وی با اعلام اینکه خبازی های کشور از وضعیت موجود ناراضی هستند؛ گفت؛ سهمیه آردی که در حال حاضر به نانوایی‌ها داده می‌شود همانند “جیره جنگی” است و در حال حاضر هر آردی که به‌خورد نانوایان داده می‌شود آنها نیز به‌خورد مردم می‌دهند و یکی از مشکلات موجود در زمینه تخصیص آرد به نانوایی‌ها این است که آ‌نها نمی‌توانند آرد مورد نظرشان را خودشان انتخاب کنند. در حالی که شهرستان محمودآباد دارای 108 واحد خبازی یارانه ای است که در سه ماهه اول سال مقدار 557360 کیلوگرم آرد یارانه ای و برای 56 واحد خبازی آزادپز 345880کیلوگرم آرد نیمه یارانه ای دریافت نموده که مقدار 194710 کیلوگرم اضافه مصرف داشته است و سرانه مصرف آرد شهرستان بجای 2/7 کیلوگرم مقدار 18/9 کیلوگرم می باشد و این با توجه به جمعیت شناور شهرستان حتی می توان این میزان را تا عدد 2/11 نیز بالا برد که این یعنی ما به اصل میزان محاسبات غله نسبت به جمعیت شهرستان معترض هستیم. ا اعلام اینکه اغلب خبازی های کشور از وضعیت موجود ناراضی هستند، گفت: برنامه ریزی ها در حوزه آرد و نان باید به نحوی باشد که بتواند خواسته های بحق و منطقی مصرف کنندگان و تولیدکنندگان را تامین کند.
فلاح به اهمیت نان اشاره می کند و می گوید؛ نان به دلیل اهمیتی که در زندگی ما ایرانیان دارد باید از کیفیت بالایی برخوردار باشد اما رکود، تورم و گرانی از نانوایی ها دور نمانده و دست به گریبان قوت غالب همگان شده است باید مسئولان چاره ای اساسی در راستای بهبود کیفیت نان بیاندیشند.
ما باید پاسخگوی کم کاری مسئولان غله به مردم باشیم!!
فلاح که خود هم یک نانواست توضیح می دهد؛ در چند ماه گذشته بدون هماهنگی با خباز و با اعمال نظرهای غیر کارشناسانه توسط نمایندگی غله شهرستان سهمیه خبازی ها کم شده است و مسئولین عزیز هم حتی یک بار در جلسه با گوش شنوا حاضر به شنیدن مشکلات ما نشدند و کسی تاکنون فریاد ما را پاسخگو نبود. مهمتر اینکه در کنار توزیع نامناسب آرد دولتی توسط شرکت خلیج فارس که چندین بار گزارش آن را «اهم از اذیت و آزارهای نمایندگی غله در خصوص سهمیه بندی ما تا شرکت خلیج فارس در بخش حمل و نقل که نه سبوس به دست خباز می رساند و نه آرد پیش خرید شده را در موقع قانونی » ما خبازان در فرمانداری شهرستان به صورت حضوری اعلام نمودیم اما نمی دانیم چه دستی پشت پرده این سیستم وجود دارد که حرف ما خریدار ندارد و باز هم این روند بد توزیع نامناسب و غیر موعد آرد در حال ادامه است و مسئولین هم خیالشان نیست در حالی که ما باید پاسخگوی کم کاری مسئولین در مقابل مردم باشیم. مهم تر اینکه نمایندگان شرکت خلیج فارس یا جواب تلفن ما را نمی دهند یا با لحنی بد و زننده اعلام می کنند شما وظیفه ندارید با ما تماس بگیرید«پس چه کسی باید پاسخگو باشد» درد ما این است چرا شما مسئول عزیز و نمایندگان شما یک بار تاکنون به صورت میدانی برای تهیه گزارش به سمت خبازی های دولتی نیامدید تا از اوضاع بسیار بد نانوایان از باب سهمیه و نوع توزیع آن مطلع گردید و تصمیمات لازم را اتخاذ نمایید.
خرید آرد نقد، تحویل ….؟
رییس اتحادیه آرد و نان محمودآباد می گوید، چند ماهی می شود که خرید آرد نقدی صورت می گیرد ولی به موقع به دست ما نمی رسد و هر بار در سامانه برای خرید می بینیم باز هم مقداری از سهمیه قبلی ما کم شد و این موضوع با توجه به اینکه خباز در فصل کشاورزی که اکنون به علت کشت مجدد برنج به هفت الی هشت ماه رسیده نیاز به آرد فوق العاده نیز دارد اما روند توزیع و اختصاص آرد هر روز کمتر می شود و با درخواست های خبازان دائما مخالفت می گردد البته مسئله توریستی بودن شهرستان هم معضل دیگری است که جمعیت شناور زیادی را نیز تحمل می کند.
گله‌مندی نانوایان محمودآبادی؛ از آرد نامرغوب تا ارزانی نان
این مدیر پرتلاش از گله‌مندی نانوایان محمودآبادی؛ از آرد نامرغوب تا ارزانی نان این چنین می گوید؛ صنف نانوایان جزء اصناف و مشاغلی است که مشکلات و سختی‌های فراوانی را تحمل می‌کند تا بتواند روزی حلالی را برای خانواده خود فراهم کند اما برخی مشکلات صنفی کسب روزی حلال را برای آنها دشوارتر کرده است. از جمله دیگر مشکلاتی که این روزها نانوایان ما از آن گله‌مند هستند عدم کیفیت مناسب آردهای دولتی است؛ نانوایان معتقدند که کیفیت آردهای دولتی به‌قدری پایین است که توان رقابت با نانوایی‌های آزادپز را از آنها می‌گیرد در حالی که باید به آنها حق انتخاب داده شود تا خودشان بتوانند کارخانه مورد نظرشان برای تهیه آرد را انتخاب کنند. وی هدف از ارائه این گزارشات را ارائه خدمت بیشتر عنوان می کند و می افزاید؛ ما را از معضل پیش آمده رها کنید تا در این سختی کسب و کار بتوانیم خدمت رسانی بهتری داشته و کمی از دغدغه های نانوایان کم شود.
زنگ به غله می زنیم جواب نمی دهند!علی برکت الله
عضو هیات مدیره و خزانه دار می افزاید؛ در چند وقت اخیر شاهد تناژ کم آرد سهمیه ای در نانوایی ها هستیم که با طرح شکایت در تعزیرات از آنجا به شرکت غله ارسال می گردد حال این وسط ارگان متولی به خاطر برخی مسائل، نمی تواند کارخانه دار را جریمه کند بنابر این از وزن آرد کم و سکوت همچنان حکمفرما می شود و این وسط ضرر را نانوا می کند. چرا که هر کیسه آردی اگر نیم کیلو کم باشد تناژ در ماه حدود 130 کیسه چهل کیلو و بیست گرمی می شود که به قول مسئولان علی برکت الله!!!!! و این وسط اگر یک درصد رطوبت آرد را هم بالا ببرند تناژ در سال چقدر می شود؟ آقایان مدیر غله شمایی که خودتان را متولی آرد و نان مردم می دانید چرا به داد نانوایان نمی رسید؟
قیمت مواد اولیه نانوایی پنج برابر قیمت نان صد تومانی
نقی ولیکی در ادامه تصریح می کند؛ قیمت نان آنهم پنج سال قبل هر قرص فقط 100 تومان افزایش یافت در صورتی که هزینه های گاز، برق، بیمه، حقوق کارگران، مواد مورد استفاده«خمیر مایه، نمک و …» با افزایش چند برابری همراه بوده و قیمت امروزش فردا را تضمین نمی کند و نانوایان هم بخاطر جلب رضایت مصرف کنندگان مجبورند هزینه سنگینی را متقبل شوند و در نهایت تنگدستی و سختی زندگی کنند و این اهم مشکلات در خصوص پخت نان است که اتحادیه نانوایان هم مرتب منعکس می کند و مدیران شهرستان باید توجه ویژه ای به این مسائل داشته باشند که متاسفانه به دیده اغماض به آن نگاه می شود و نه تنها توجهی به آن نمی شود بلکه حرفهای ما را سخنی گزاف می دانند در صورتی که واقعیت است.
حال نانوایان محمودآبادی خوب نیست
وی در پاسخ پرسش « اگر نانوا را به صرفه نیست پس چرا سرش را به تنور می کند» بعضی از مدیران دایه های دلسوز تر از مادر باید بگویم نانوایی که شصت سال از بهترین دوران زندگی و عمرش را پای تنور داغ گذاشته الان کجا برود؟ مکانیک شود یا کارخانه کود شیمیایی باز کند؟ نانوایی که خودش از خانواده مردم است آیا می تواند شخصیتش را زیر سوال ببرد و کار دیگری را شروع کند؟ مسئولین محترم، مدیرکل، استاندار، فرماندار، رییس جمهور حال ما نانوایان خوب نیست.
نان گران نشد در عوض قیمت آرد بالا رفت
توزیع آرد هیچ شهرستانی به جز محمودآباد از تعاونی خبازان گرفته نشد. تعاونی که دو سال قبل بسیار فعال بود و از درآمدش به اعضای خود سود و سهام می داد آردش باید از اینجا به خلیج فارس برود که اصلا کارش این نبوده و در بحث حمل و نقل فعالیت می کرد؟ حال با همدستی بعضی از دوستان غله چی این آرد از تعاونی گرفته و سیاست بازی های دولت و مدیران عزیز نیز به این بی تدبیری ها کمک کرده و نانواها هم شخصا خودشان را تامین می کردند چنانچه مدیر کل غله و خدمات بازرگانی مازندران در هفته های گذشته اعلام کرد در شرایط فعلی با توجه به افزایش قیمت نان در 12 استان کشور اما طبق دستور مفاد ستاد تنظیم بازار در مازندران بررسی های کارشناسی مبنی بر افزایش قیمت نان به عنوان اولویت های مورد نیاز خبازان استان انجام شد و فعلا افزایش قیمت نان نداریم که باید به این مدیر دلسوز بگوییم شمایی که با افتخار این حرف را می زنید و می گویید بخاطر گرانی بنزین شاید شورش شود بنابراین قیمت نان را در مازندران بالا نمی بریم با چه فرمولی حساب کردید؟آیا آن استانها آرد و مواد اولیه را گرانتر می خرند یا ما ارزانتر می خریم؟ بنزین که گران شد مایه خارجی 136 تومانی به 280 تومان رسید چرا با این نطق که نان گران نمی شود قیمت آرد را همان شب بالا بردید؟ قبلا قرارداد بین غله و خلیج فارس توزیع آرد دم در دکاکی 36 تومان بوده که الان 36 هزار و نهصد تومان در سامانه است سوالات ما را چه کسی باید جواب بدهد؟
با شرایط کنونی همیشه عقب گرد می کنیم
بهروز رمضانی عضو هیئت مدیره و نایب رییس نیز در ادامه گفت؛ هزینه های برق و آب، گاز و بیمه به طور سرسام آور و نجومی بالا رفت چنانچه حق بیمه هر فرد قبلا صد و هفتاد هزار تومان بود و امروز این رقم به بیش از سیصد هزار تومان رسیده است. بر اساس کدام اصول؟ با چه منبع درآمدی؟ هر چه رو به جلو حرکت کنیم با این شرایط دوباره عقب گرد می کنیم، کمی به قشر نانوا هم توجه داشته باشید حرف مان این است چرا همه چیز الا نان قیمتش بالا رفت؟ آقایان مسئولین کمی واقع گرا باشید و شفاف پاسخ بدهید.
آزاد پزها بار دولتی پزها را هم به دوش می کشند
علیرضا داوری عضو هیئت مدیره اتحادیه و یکی از خبازان آزادپز نیز در ادامه در مورد تفاوت نانوایی های آزاد و دولتی گفت؛ در ماهیت هیچ فرقی نمی کند و قیمت آرد به نرخ دولتی کمتر 36 هزار و نهصد هزار تومان«هر عدد نان 600 تومان» و آرد آزاد 200/49 در کارخانه و تا انبار انباری 58 هزار تومان«هر عدد نان 1000 تومان» است و مابه التفاوت آن در فروش لحاظ شده است و آزاد پزها بار دولتی پزها را هم به دوش می کشند چون سهمیه آنها کم است و زمانی که توان پاسخگویی مشتری را ندارد به ناچار به طرف من می آید و در این زنجیره همه ما نانوایان مشکلات شبیه هم را داریم.
مسئله دیگر اینکه نهاده های مورد استفاده در نانوایی نه یک یا دو درصد بلکه 300 درصد افزایش پیدا کرده ولی قیمت نان از پنج سال گذشته تا حالا هیچ تغییری نکرده مضاف بر اینکه پول حامل های انرژی و هزینه های جانبی چند برابر شده است که همه اینها به کنار این نامدیریتی مدیران اصلی موجب به وجود آمدن یکسری مشکلات عدیده ای شده است که یکی از آنها پایین آمدن کیفیت نانهاست و در صورت اعتراض چون سواد و تخصص لازم را ندارند نمی توانند پاسخگو باشند و سرسری رد می شوند و در حال حاضر با این وضعیت ادامه کار برای نانوا به ضرر می باشد و اکثرا تمام درآمدشان بابت هزینه های جانبی از بین می رود و توجیه اقتصادی ندارد علاوه بر این سهمیه سرانه آرد نانوایی ها هم نسبت به جمعیت کم است و اکثر نانواهای آزادپز که درخواست واحد آزادپز کردند ولی به آنها هم آرد سهمیه ای می دهند در صورتی که این کار معنی ندارد من سرمایه گذار بر اساس قواعدی سرمایه گذاری و در دو واحد نانوایی چند نفر را باید تامین کنم وقتی آرد ندارم چگونه پخت کنم؟ متاسفانه از زمانی که ارزشها عوض شدند خیلی چیزها بی ارزش شد و نمی دانیم به کجا برویم و صدای مان هم به جایی نمی رسد و اکثر نانواها هم باری به هر جهت بی هدف کار می کنند و فقط روزشان را می گذرانند.
این افتخار نیست جناب مدیر کل که قیمت نان را بالا نبردید
وی می گوید من یک جانباز 20 درصد جنگ هستم و یک طرف بدنم ناقص است و با این شرایطم دارم کار می کنم اما خروجی ندارم و در یک کلام برای تامین هزینه زندگی نیاز به حمایت از سوی مسئولین ذیربط دارم. حرفم با جناب جعفری مدیر کل غله و خدمات بازرگانی مازندران که هیچ چیز را در نظر نمی گیرد و به گران نکردن نان افتخار می کند این است نانوایی یک کار کاملا تخصصی است و این شغل یک دوره زمانی خاصی دارد که باید طی شود و سالها طول می کشد تا یک استاد شاطر یا نانوا درست شود. پس افتخار نیست که قیمت نان را بالا نبردید و از جیب من نانوا دست در جیبم می کنید.
آش خالته بخوری پاته نخوری پاته
داوری در پاسخ سوالی مبنی بر تفاوت بین آرد آزاد پز و دولتی می گوید؛ آزادپزها اختیار دارند که آردشان را از کدام کارخانه بخرند « دو سال قبل نانوایی های آزادپز می توانستند از هر کارخانه ای خارج و داخل استان آرد خریداری کنند» دولتی ها هم می گویند «آش خالته بخوری پاته نخوری پاته» و خودشان تعیین می کنند اما در حال حاضر آقایان غله چی می گویند داخل استان ولی این اختیار را به آزادپزان دادند و با داشتن کارت خرید خودشان خرید می کنند، کارخانه تعیین می کنند بنابراین کارخانه مذکور سعی می کند از همان گندمی که دولت به او می دهد یک مواد بهتری اماده کند که آزادپزها از او خرید کنند ولی دولتی ها به هیچ عنوان اختیار در تعیین آرد ندارند و غله آرد را وارد شهرستان می کند و یک نماینده با سه کارخانه را معرفی می نماید یکی از یکی بدتر می باشد چون نظارت ندارد و رقابت هم نیست.
اقتصاد دستوری
هر زمانی که اقتصاد دستوری شد کار به نتیجه نخواهد رسید و متاسفانه در خصوص مسائل و مشکلات نانوایان، آقایان برخورد مناسبی هم با خبازان زحمتکش که در این شرایط بد اقتصادی هزینه کِردِ خودشان را هم در نمی آورند ندارند و در این میان تاوانش را مردم بیچاره و مستضعفی می دهند که نان، قوت لایموت آنهاست و سوبسیت و یارانه را از جیب نانوا می دهند و سودش را باندهای مافیایی می برند.
در بحث آرد آزاد یا دولتی هیچ وقت نان خوب و با کیفیت دست ملت نمی دهیم چرا که آرد سست و بی کیفیت است حتی در بحث گلوتن این مواد را از آرد و گندم می کشند و شاید با فرایندی دیگر آرد زیر 20 درصد را به خبازی ها تحویل می دهند و نکته مهم تر اینکه آرد سهمیه اختیاری نیست و آرد نامرغوب را خودشان در اختیار نانوایان قرار می دهند.
آقایان مسئول غله چرا وزن کیسه آرد را نظارت نمی کنید؟
مورد مهم و قابل بحث دیگر در خصوص وزن کیسه های آرد است که باید چهل کیلو و بیست گرم«بیست گرم وزن اضافی برای احتساب وزن کیسه می باشد»در هر کیسه باشد ولی متاسفانه این مهم حساب نمی شود و باز هم فی آرد کم می شود و در هر سری تحویل آرد متوجه کسری وزن آن می شویم.
نظارت اصلا در غله وجود ندارد
آردی که تحویل نانوایان می شود آنقدر سست و بی کیفیت است که خصوصا تابستانها اصلا قابلیت مصرف به عنوان نان در سبد خانوار را ندارد و بلافاصله بیات می شود و این مهم سالهاست که فقط نقل محافل شهری و روستایی و جزو موارد اعتراضی مردم و مصرف کنندگان است و انگار اهمیتی ندارد و در این خصوص هیچ نظارتی هم از سوی ارگانهای ذیربط خصوصا شرکتهای غله نمی شود و حتی گزارشهایی که در این خصوص برای دستگاههای متولی چون کارگروه آرد و نان مستقر در شهرستان ارسال می شود بررسی نمی شود و پاسخگوی مطالبات مردمی نیستند؟چرا فقط به نانوا فشار می آورند در حالی که نان خوب آرد با کیفیت می خواهد آیا کسی آن بالا نیست که بر روند تولید آرد نظارت کند؟واقعا کار سخت و معادله نامجهولی ست؟ متاسفانه بخاطر زد و بندهای موجود بین آقایان شرکت غله و فرمانداریها و با وجود بازرسی های مکرر بهداشت و اداره بازرگانی هیچ پیگیری مستمری وجود ندارد و انگار همه این کارها نمایشی بیش نیست و در نهایت زمانی که نمونه آرد برای آزمایش ارسال می گردد نیز جوابی به ما نمی دهند. از طرفی کارگروه آرد و نان محمودآباد بیش از حد دارند با اعمال نفوذ به نانوایان فشار می آورند و ایجاد محدودیت می کنند و متاسفانه در هر بار اعتراض در کمال تعجب و با لحنی سرشار از حق به جانبی می گویند همینی که هست! نمی خواهید جمع کنید و بروید!!!!!!! این است تدبیر شما؟
آقایان بهداشت فکر می کنند نانوا دزدند
درد ما یکی دو تا نیست و دلمان پر از حرفهایی است که مثل دمل چرکین سر باز کرده آقایان مسئول هر کدام با ترفندهای مختلف سر نانوا می زنند دریغ از یک خسته نباشید! وظیفه بهداشت در امر آرد و نان تنها سرکشی از خبازی و انتقاد از نوع کاشی و تور روی تهویه و مسائل ریز و درشت اینچنینی است که جریمه اش حداقل یک هفته پلمپ می باشد در حالی که انتظار می رود با قدرتی که در بدنه آنها سراغ است به صورت اجرایی به سراغ انبارهای توزیع شرکت خلیج فارس و نمونه های آردی بروند که تاکنون گرفتند و نتیجه اش را خودشان بهتر می دانند تا مردم نیز احساس کنند مسئولین شهرستان هم از خودشان هستند و از کره دیگر نیامدند.
سرمایه گذاری در بخش نان هیچ درآمدی ندارد
داوری در این قسمت از گزارش می گوید؛ سرمایه گذاری در بخش نان هیچ درآمدی ندارد و درآمد ما طوری شده که فقط می‌توانیم حقوق پرسنل و بیمه را پرداخت کنیم و حتی از پرداخت پول آب، برق و گاز عاجز هستیم و دولت برای اینکه قیمت نان را در این شرایط ثابت نگه دارد، باید هزینه‌های نانوایان مانند قیمت آرد، بیمه، مالیات، آب، برق و گاز را کاهش دهد تا این قشر نیز بتواند با کیفیت بهتری به فعالیت خود ادامه دهد.
با این سرمایه یک میلیارد تومانی دو دهنه مغازه نانوایی اصلا توجیه اقتصادی ندارد و اگر با آن سیگار می فروختم ماهانه 30 میلیون تومان درآمد داشتم و حتی سود بانکی آن هم کمتر از بیست میلیون نمی باشد واقعا نمی فهمم چرا چوب لای چرخ ما می گذارند پنج خانواده دارند از قبل این نانوایی نان می خورند که اگر با همین شرایط تعطیل شود خیلی ها از نان خوردن می افتند و با این شرایط ما حتی حق اعتراض نداریم و وقتی هم در کارگروه آرد و نان مستقر در فرمانداری نسبت به مشکلات موجود آرد اعتراض می کنیم صدا را در نطفه خفه می کنند و از لطف آنها فقط متهم به فروش آرد آزاد هستیم و باید ثابت کنیم که بی گناهیم که اگر داشتیم نان پخت می کردیم و شش کارگر را رد نمی کردیم!!!!!آردهای دولتی را که نانواها خرید نمی کنند، اضافه اش کجا می رود؟ نتیجه اینکه اینها با ایجاد محدودیت باعث رانت و فساد شدند و چون پای خودشان گیر است همه را دزد فرض می کنند در صورتی که قدیما اینجوری نبود و نانواها جزو معتمدین و افراد مورد وثوق بودند.
بهداشت از من تعهد گرفته انبار بسازم ولی بودجه ندارم
رجب زارع نانوا و عضو شورای روستای عزت آباد که انگار دل پر دردی داشت در ادامه این گزارش گفت؛ از سال 89 تا امروز نانوایی دارم و در حال حاضر با یک کارگر مشغول کار هستم و با اینهمه سابقه بخاطر نداشتن بودجه مالی و گرانی مواد اولیه هنوز نمی توانم یک انبار آرد بسازم و بهداشت هم گیر داده و هم نسبت به این موضوع از من تعهد گرفته است. حداقل دو میلیون و پانصد به کارگر می دهم، 450 هزار تومان به عنوان کارفرما حق بیمه خودم را پرداخت می کنم از آنطرف ماهی 120 کیسه سهمیه آرد می دهند که با احتساب هزینه های جانبی و بیمه آخر ماه یک میلیون و پانصد تومان بیشتر برای من نمی ماند حال اینکه قبلا مایع خمیر را کیلویی 50 تومان می خریدم الان 250 تومان که این مورد هم خودش داستانی مجمل است. بعد اینهمه سال کار با شرافت کجا برم بخدا دلم نمی آید که نان داغ سر سفره همشهریان و مسافران عزیز نباشد.
در تعطیلات با پخت شش کیسه آرد جوابگوی مشتری ها نبودم
این نانوا در خصوص کسری آرد می گوید؛ مغازه ام سر جاده اصلی است و بعضی مواقع با توجه به تعطیلات، روزانه با پخت شش کیسه آرد هم جوابگوی مشتری ها خصوصا گردشگران نمی شدم و از دیگر همکاران قرض می گرفتم، نکته مهم تر اینکه 200 ساکن بومی و حدود 400 غیر بومی « تهرانی ها» روستای عزت آباد «روستاهای محمودآباد» در ایام سال خصوصا تعطیلات که مسافران و گردشگران نیز به این جمعیت اضافه می شوند باید نان بخورند یا کاه؟ که همین موضوع باعث می شود سهمیه آرد کم بیاوریم و با قرض گرفتن از این و آن نگذاریم نانوایی تعطیل شود که ایکاش این کار را نمی کردیم و یک کاغذ به شیشه می چسباندیم که بعلت نداشتن آرد نانوایی تعطیل است.
مدیران چه دفاعی از نانوایان کردید؟
وی در دفاع از نانوایان نسبت به فرماندار گفت؛ سخنم با فرماندار دلسوز و پرتلاش که قطعا ایشان هم مثل ما دغدغه مردم را دارند این است چه دفاعی از نانوایان مظلوم شهر محمودآباد در گرفتن امتیاز آرد از استان کردید که نان بیشتری پخت کنند. آیا شرافت کاری و وجدان اخلاقی این است که من به مسافران نان ندهم و بومی و غیر بومی جدا کنم؟ که آقایان از فرمانداری این نسخه را تجویز می کنند؟ محمودآباد با 100 هزار جمعیت همین تعداد را تا سقف دو برابر در غالب مهمان و مسافر دارد بنابراین باید چند نانوایی اضافه بر سازمان در شهرستان فعالیت کنند و در همین راستا دست اندرکاران امر نیز باید سهمیه ویژه را به این امر اختصاص بدهند.
مفهوم شعار رونق تولید توسعه اقتصاد ملی چیست؟
رضا علی نام نژاد با سابقه 60 ساله نانوایی و 76 سال سن گفت؛ نانوایان هم مانند دیگر اقشار جامعه امروز با مسائل و مشکلاتی روبه‌رو هستند که تمامی آنها به مسئله ارتقای معیشت‌شان بازمی‌گردد و به‌دنبال این هستند که با حمایت‌های دولت و اتحادیه کمی از مشکلات خود را کمتر کنند و سطح معاش خود را مقداری افزایش دهند.
مسئله مهم تر کیفیت نان و رضایتمندی مصرف کنندگان است که این روزها کمرنگ شده و مردم نانی بیات، خشک و یا خمیر را دریافت می کنند که بیشتر جزو ناخالصی ها برای مصارف غذای حیوان خانگی استفاده می شود و با توجه به اینکه نان ها از کیفیت بسیار پایینی برخوردار هستند فقط می توان آنها را به صورت تازه مصرف کرد یا نان خریداری شده را باید فردای همان روز به نمکی ها بفروشند. در حالی که در سالهای گذشته اتحادیه اختیار کامل داشت و آرد و کارخانه را خودش تعیین می کرد(و این امر موجب می شد که کارخانه های شهرستان و استانهای همجوار بر اساس حس رقابت آرد با کیفیت در اختیار نانوایان بگذارند که اکنون با انحصاری که انبار غله ایجاد کرده دیگر رقابتی وجود ندارد) چون تخصصش این بود اما در حال حاضر این مهم به دست افراد ناآگاه افتاد و خودشان هم اذعان به این امر دارند و همین موجب نامرغوبی نان شده و داد همه را در آورده است.
کار را باید به دست کاردان سپرد
این نانوای پیشکسوت با اشاره به مشکلات موجود در این صنف اظهار داشت؛ در صنایع آرد و نان انوع گندم 4000 و گندم 2500 وجود دارد که گندم 1800 سوزنی است و اکثر کارخانه های آرد دارای کارخانه آرد و دام و طیور هستند و گندم را جابجا می کنند و از این طریق آرد نامطلوب وارد شبکه سهمیه ای می شود. مطلب بعدی بلوکه کردن پروانه کسب و بستن سایتها با هماهنگی قبلی است که بی تکلیفی مردم را در پی داشته است چرا که درست یکسال پیش آقایان دست اندرکار رایی صادر کردند مبنی بر اینکه هر کسی می تواند با داشتن مجوز در مجاورت هم نانوایی بزند که ارائه مجوزهای بی‌رویه و بدون چهارچوب برای احداث ایجاد واحد نانوایی از جمله مشکلات جدی این صنف بود که همین امر باعث اشباع شدن نانوایی های آزاد پز شد و قصاب و نجار و میوه فروش که اطلاعی از این شغل نداشتند به آن پرداختند در حالیکه گذشته ها برای گرفتن پروانه نانوایی می بایستی ده سال سابقه کار به همراه دفترچه بیمه «سابقه در نانوایی» داشت که الان آن نیست و افراد ناآگاه با پرداخت مبالغی، خیلی راحت مجوز می گیرند همه این عوامل دخیل در نامرغوبی نان شده است نه اینکه خود نان بی کیفیت باشد. پس باید کار را به دست کاردان سپرد.
بعضی ها با محدودیت ایجاد راند می کنند
بی تدبیری مدیران در سالهای قبل باعث شد هر کس قانون خاص خودش را در صنعت، معدن و تجارت پیاده کند و به افراد متقاضی غیر متخصص مجوز کسب«برای راه اندازی نانوایی» بدهد در حالیکه از شش ماه قبل نتوانستند آرد مصرفی را تامین کنند و در حرف خودشان ماندند و نامدیریتی مدیران بالا و سقف صنفی و فاصله صنفی نانواها را آزاد گذاشت و نانوایان با سابقه چند ساله و تحمل شرایط سخت، امنیت شغلی هم ندارند. همین آقایان مسئول دوباره در نظریه دیگر به راحتی ادعا کردند ما اشتباه کردیم پس تکلیف نانوایی هایی که با خرید دستگاه و شروع به کار در حال حاضر آرد ندارند چه می شود؟ اینها دزدی نیست، اختلاس و باندهای مافیایی نیست؟ حتی این گمانه می رود که شاید آن مدیر با شرکت تولید کننده دستگاهها زد و بند داشت که قیمت های بی حساب و کتاب را اعلام کرد تا سودی به جیب بزند و دقیقا با محدودیت ایجاد راند می کنند و این هم نوعی قاعده بازی است.
امورات آرد و نان را به خود ما بسپارید
به عرض مسئولان عزیز می رسانیم ما در جهت پیشرفت کارها و رفاه حال مردم و خدمت رسانی این حرفها را زدیم و دشمن آنها نیستیم. شما کاری به آرد و قیمت آن نداشته باشید و امورات را به خود ما بسپارید تا ببینید چه نان با کیفیت و با قیمت مناسب به مردم می دهیم ما و مردم خودمان درست می کنیم.
با توجه به گزارش فوق انتظار می ‌رود مسئولان استان با حمایت‌ های همه ‌جانبه از نانوایان، در کاهش هزینه برق، آب و گاز اهتمام داشته باشند تا نانوایان بدون دغدغه برای اینکه سفره‌ های مردم با نان زینت بخشیده شود، نان داغ و باکیفیت بپزند.

اشتراک گذاری این مطلب در :

یک پاسخ

  1. من یک نانوا هستم و در دل نانوا ها هستم.
    حرف های دوستانم در خصوص کیفیت آرد یک حقیقت می باشد اما مشکل کیفیت برای آزاد پز ها که قدرت انتخاب دارند به علت اینکه تمامی کارت های خرید ما دست اتحادیه می باشد ، در واقع قدرت انتخاب ما دست اتحادیه می باشد و آرد های بی کیفیت را به قیمت مفت ۴۸ الی ۵۲ تومان از کارخانه خریداری و در کنار تعدادی محدود آرد با کیفیت به قیمت کلا ۶۲ الی۶۴ تومان به ما می فروشید متاسفانه اختیار کارت خودمان را نداریم ۱۵۰ تا کیسه سهمیه داریم پروانه کسب ما یا تاریخ گذشته می باشد اگر بخواهیم کارت خرید مان را از اتحادیه بگیریم پروانه کسب مان تمدید نمی شود حتی باطل می کنند دولت از یک طرف آرد بی کیفیت به ما می دهد و قیمت نان را متعادل نمی کند اتحادیه از طرف دیگر ! چرا من نانوا بابت ۱۵۰ کیسه سهمیه باید در ماه یک میلیون و دویست هزار تومان باج بدهم تا نکند پروانه ام تمدید نشود و یا باطل نکنند!
    مگر متولی صدور پروانه کسب,اتحادیه نیستند ‘ چرا باید اینقدر پروانه کسب بی رویه صادر می کردند که از سهمیه من نانوا کم نمایند تا به همه نانوا ها سهمیه تعلق بگیرد خیانت بزرگتر را دوستان ما در اتحادیه به ما نمودند امروز اتحادیه به جای اینکه به نقش حمایتی بپردازد بیشتر نقش یک تجارتخانه ظالم را ایفا می کند امروز اگر بررسی شود بسیاری از واحد های آزاد پز به تعداد بالا در مرکز شهر پروانه دارند و با سهمیه بالا فعالیت می نمایند مگر مرکز شهر چقدر جمعیت دارد که اینقدر سهمیه بالا دارند !!
    اگر قیمت نان مدت هاست که تغییر نکرده و یا اگر ناچیز ۱۰۰ تومان تغییر نموده من با روزی ۵کیسه و ۶۰۰قرص نان در ماه یک میلیون و هشتصد هزار تومان اگرچه ناچیز دولت به من کمک کرده اما از آن طرف اتحادیه با کیسه ای ۸۰۰۰ الی ۱۰۰۰۰ تومان گران فروشی و اخذ کارت خرید ماهی حد اقل یک میلیون و دویست هزار تومان از من باج میگیرد پس اتحادیه هم مثل دولت بلکه بدتر از دولت به نام ما اما برای جیب خودشان وامصیبتا سر می دهند از این درد به کجا پناه ببریم که درد بی درمانیست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

در ادامه بخوانید ....

یک پاسخ

  1. من یک نانوا هستم و در دل نانوا ها هستم.
    حرف های دوستانم در خصوص کیفیت آرد یک حقیقت می باشد اما مشکل کیفیت برای آزاد پز ها که قدرت انتخاب دارند به علت اینکه تمامی کارت های خرید ما دست اتحادیه می باشد ، در واقع قدرت انتخاب ما دست اتحادیه می باشد و آرد های بی کیفیت را به قیمت مفت ۴۸ الی ۵۲ تومان از کارخانه خریداری و در کنار تعدادی محدود آرد با کیفیت به قیمت کلا ۶۲ الی۶۴ تومان به ما می فروشید متاسفانه اختیار کارت خودمان را نداریم ۱۵۰ تا کیسه سهمیه داریم پروانه کسب ما یا تاریخ گذشته می باشد اگر بخواهیم کارت خرید مان را از اتحادیه بگیریم پروانه کسب مان تمدید نمی شود حتی باطل می کنند دولت از یک طرف آرد بی کیفیت به ما می دهد و قیمت نان را متعادل نمی کند اتحادیه از طرف دیگر ! چرا من نانوا بابت ۱۵۰ کیسه سهمیه باید در ماه یک میلیون و دویست هزار تومان باج بدهم تا نکند پروانه ام تمدید نشود و یا باطل نکنند!
    مگر متولی صدور پروانه کسب,اتحادیه نیستند ‘ چرا باید اینقدر پروانه کسب بی رویه صادر می کردند که از سهمیه من نانوا کم نمایند تا به همه نانوا ها سهمیه تعلق بگیرد خیانت بزرگتر را دوستان ما در اتحادیه به ما نمودند امروز اتحادیه به جای اینکه به نقش حمایتی بپردازد بیشتر نقش یک تجارتخانه ظالم را ایفا می کند امروز اگر بررسی شود بسیاری از واحد های آزاد پز به تعداد بالا در مرکز شهر پروانه دارند و با سهمیه بالا فعالیت می نمایند مگر مرکز شهر چقدر جمعیت دارد که اینقدر سهمیه بالا دارند !!
    اگر قیمت نان مدت هاست که تغییر نکرده و یا اگر ناچیز ۱۰۰ تومان تغییر نموده من با روزی ۵کیسه و ۶۰۰قرص نان در ماه یک میلیون و هشتصد هزار تومان اگرچه ناچیز دولت به من کمک کرده اما از آن طرف اتحادیه با کیسه ای ۸۰۰۰ الی ۱۰۰۰۰ تومان گران فروشی و اخذ کارت خرید ماهی حد اقل یک میلیون و دویست هزار تومان از من باج میگیرد پس اتحادیه هم مثل دولت بلکه بدتر از دولت به نام ما اما برای جیب خودشان وامصیبتا سر می دهند از این درد به کجا پناه ببریم که درد بی درمانیست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اشتراک گذاری این مطلب در :

گفتگوی اختصاصی صبح آمل با خانم مهندس سمانه هندویی معاونت مالی و اداری شرکت های گروه هندویی و عضو هیئت امنای شهرک شهدای تشبندان محمودآباد: واقعیت این است که در دنیای امروز ‌ صدای مردان چنان بلند شده است که گاهی، شاید برای ایجاد تعادل، باید از مردها خواست تا کمی سکوت کنند تا صدای زنان موفق دنیا بهتر شنیده شود