سوابق تحصیلی
کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری
کارشناس عمران
سوابق کاری
رییس انجمن انبوه سازان مسکن و ساختمان آمل
عضو کانون سراسری انبوه سازان کشور و عضو انجمن سازان مازندران
انبوه ساز برتر ایران در سال 1395
سه دوره عضو هیئت مدیره انجمن انبوه سازان مشکن و ساختمان آمل
عضو سازمان نظام مهندسی مازندران
رییس هیئت مدیره و مدیرعامل شرکت انبوه سازی عصر جدید
از سال 1369 تاکنون فعال و کارآفرین پروژه های ساختمانی در قالب پیمانکاری ساختمان و انبوه سازی مسکن
عضو هیئت موسس و هیئت مدیره انجمن فارغ التحصیلان هنرستان
دبیر اموزش و پرورش به مدت 26 سال
سوابق ورزشی
ریاست هیئت جودو شهرستان امل به مدت 25 سال و رئیس هییت جودو بسیج مازندران
کسب عناوین انفرادی قهرمانی استان مازندران
کسب مقام قهرمانی استان به همراه تیم آمل در رده های مختلف سنی
مربی و سرپرست تیم های رده سنی مختلف در مازندران
مربی درجه یک ملی-داور ممتاز ملی- دارای کمربند مشکی دان پنج جودو
سوابق اموزشی:
مدارس دروس خدمت دبیران آموزش و پرورش
مدرس کتاب جدید التاالیف کار و فرن اوری اموزش و پرورش
رییس کمیته آموزش انجمن انبوه سازان
افراد با چه ویژگی هایی باید وارد شورا شوند
تخصص، تعهد از موارد ابتدایی برای کاندیدا شدن و شرایط ورود به شوراست و در کنار این موارد داشتن مدیریت قوی، تجربه کافی و وافی در زمینه اجرایی از موارد دیگری است که باید لحاظ شود. همچنین معتقدم کاندیدا باید از لحاظ سن هم به پختگی کافی رسیده باشند.
البته از گذشته تا به حال اکثریت اعضا به پختگی لازم رسیده بودند، معتقدم که گذر عمر باعث کسب تجربه می شود و آدمی را دنیا دیده می کند و این دنیا دیدگی و تجربه صرفا با درس خواندن کسب نمی شود و اعضای شورا به این تجربه و دیدگاه به طور حتم نیاز خواهند داشت.
به نظر جنابعالی در چهارسال آینده شهرداری چه پروژه هایی را باید در اولویت قرار دهد
امل دچار مشکلات متعددی در بحث ترافیک، زباله و مسائل زیست محیطی، بیکاری و عدم اشتغال زایی است. بیکاری موجب افزایش اسیب های اجتماعی می شود که امروزه تبدیل به معضلی در سطح شهر شده که طبق آمار بیشترین میزان طلاق در سطح استان و آمار بالای اعتیاد مابین جوان ها نشان از عدم توجه به مسئله اشتغال زایی است و حل این معضل بر عهده مدیران شهری است. مسئولیت شورا تنها در این نیست که با گرفتن پول از مردم و دادن آن به شهرداری بگوید: این پول، خرج کن! خیر، اینگونه نیست و باید دیدگاه ها نسبت به مسائل شهری عوض شود.
از اهم پروژه های عمرانی می توان به خیابان شیخ فضل الله نوری و امام رضا نام برد و تعریض این خیابان ها که سال هاست باقی مانده و متاسفانه موجب نارضایتی و اذیت ساکنین دو منطقه شده است. به نظر من نزدیک به 20 سال است که در این دو منطقه هیچ اصلاحیه ای انجام نشده است در صورتیکه در همین مدت بلوارهای بسیاری در سطح شهر افتتاح شد ایا واقعا امکانش وجود نداشت که با سرمایه و مدیریت شهرداری حداقل ها در این دو بخش انجام می شد؟ به جرات می توان گفت که عزم جدی در هیچ یک از شوراهای گذشته تا به حال برای اجرای طرح های عمرانی مهم در این دو منطقه وجود نداشته وامیدواریم در آینده اینگونه نباشد.
در خصوص مشکل ترافیک در امل چه دیدگاهی دارید
اینگونه بگویم که خیابان های آمل مربوط به سال های گذشته است و تعدد اتومبیل در سطح شهر موجب ترافیک های سنگین در سطح شهر شده اما مدیران شهری برای به حداقل رساندن مشکلات شهری چه کردند؟ می توان گفت که برنامه های اجرا شده نتیجه عکس داد و بار ترافیکی در آمل بیشتر شد. اتصال خیابان جدید طبری به خیابان امام خمینی و ورود ماشین به امام خمینی اشتباه ترافیکی است، نمی دانم که مشاوران مدیران اجرایی چه کسانی بودند اما باید در زمان اجرای این طرح به آن فکر می شد. از این دست مسائل در سطح شهر زیاد است. بنده متخصص ترافیک نیستم اما این قول را می دهم که از مشاورین و متخصصین اهلش استفاده کنم تا بتوانم بهترین تصمیم را برای امورات شهر بگیریم.استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی و فرهنگسازی در این بخش می تواند در حل مشکل ترافیک موثر باشد. اینکه کارمندان ادارات به جای استفاده از ماشین شخصی از اتوبوس و تاکسی استفاد کند و شهرداری هم می تواند با رایزنی شرایط استفاده را راحت تر کند.
معتقدم به همه چیز فکر می شد به جز معضلات زیر بنایی شهر، برای اصلاح زیرساخت های شهری هیچ کاری نکردیم.
ایا سرانه فضای ورزشی فرهنگی در آمل را مناسب می دانید
متاسفانه وضعیت کتابخانه های داخل شهر که بر همگان اشکار است و نیازی به صحبت بنده نیست. در بحث ورزشی و بالاخص جودود سالن اختصاصی برای این ورزش در آمل وجود ندارد و جودو امل مدیون بسیج و کانون بسیج جوانان است.
نظرتان در خصوص جذب توریست در آمل چیست و چه اهمیتی دارد
هر امری باید از جایی شروع شود و اینکه بگوییم جذب توریست سخت است و ایا با این هزینه توریست می اید یا نه، این دیدگاه خیانت به شهر است. معتقدم که باید افق دید داشت که قرار است آمل در ده سال آینده چه جایگاهی داشته باشد و همگان وظیفه داریم که به ان سمت حرکت کنیم. چیزی به نام توریسم در آمل نداریم و حداقل های جذب آنها هم در شهر انجام نشد به طور مثال نصب کیوسک در ورودی شهر در جهت اشناسازی بیشتر مردم با شهر هزینه انچنانی نخواهد داشت که ان هم انجام نشد.
در مراحل بعد می توان بدون انکه به طبیعت ضره زد در فکر ساخت دهکده های سبز و چوبی در جهت فضای استراحتگاه در دل طبیعت بود و معتقدم که می توان از کمترین فضا بهترین استفاده را برد.
نظر جنابعالی در خصوص حریم شهر چیست؟
امام زاده عبدالله و دابودشت متعلق به شهرستان آمل هستند و فرقی با یکدیگر نداریم.
آمل از چهار طرف محاصره شده است و در زمانی که شهرداری های امام زاده عبدالله و دابودشت در حال شکل گیری بود مدیران شهری باید فکر چنین روزی می بودند. معتقدم که اعضای شورای امل باید با شورای دو شهر همجوار جلسات مختلفی برگزار می کردند تا جلوی پیشرفت و رشد آینده شهر آمل گرفته نشود. آمل در سال های اینده از تمام جهت محدود خواهد بود و امکان تبدیل شدنش به کلان شهر در سال های اینده وجود نخواهد شد. اگر کلان شهر می شدیم و توسعه پیدا می کردیم می توانستیم در فکر بودجه های کشوری هم باشیم اما در حال حاضر این شرایط وجود ندارد.
حرف آخر
انسان ها در جوانی به پول فکر می کنند، بعد به شهرت و قدرت و پس از گذشت مراحلی تنها چیزی که انها را ارضا و اغنا خواهد کرد نام نیک و خدمت به مردم خواهد بود و امیدوارم شخصی وارد شورا شود که به این مرحله رسیده باشد.
