به نام خدا
معیارهای پیشنهادی انجمن گردشگری پایدارسبز
برای
انتخاب وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی
بخشنامه دفتر رییس جمهور منتخب در ارتباط با مشارکت احزاب،گروه ها،تشکل ها،سازمان های مردم نهاد و…جهت معرفی افراد حائز شرایط برای تصدی وزارتخانه ها، نشان از رشد جامعه و اهمیت موضوع انتخاب همکاران رییس جمهور درکابینه دارد. این امر، طبعا تا سطوح پایین تر مدیریتی در قوه مجریه اثرگذارخواهد بود. کابینه ای که تصمیمات اعضاء آن برکلیه امور جامعه از معیشت و کسب و کار مردم، نوع ارتباطات و مراودات بین المللی، انضباط پولی و مالی،کنترل و تنظیم بازار و… برای حداقل چهارسال آتی، جاری خواهد بود. تشکیل کارگروه ها و شورای راهبری جهت بررسی صلاحیت افراد پیشنهادی برای معرفی کاندیداهای صاحب صلاحیت به رییس جمهور منتخب، که برای نخستین بار در ایران صورت پذیرفت، حس مطالبه گری بر اساس معیارهای انتخاب در مردم بر انگیخته، و نظارت آنها را بر معیارها و شاخص های انتخاب وزراء تقویت نموده است.
این اقدام میمون و مبارک به عنوان امری نوین و نشان دهنده جریانی نو گرا، اعتماد را که مهمترین مولفه سرمایه های اجتماعی است در آغاز دوره دولت چهاردهم بستر مناسبی را برای اقدامات بعد یفراهم نموده و نوید بخش آن است که حاکمیت، مردم را صرفا به حضور درپای صندوق های رای جهت نمایش درصد شرکت کنندگان دعوت نمی کند، بلکه آنها را به مطالبه گری و شراکت در ارائه نظرات کارشناسی درخصوص کسانی که برکرسی وزارت جلوس نیز دعوت می نمایند. با ادامه این روند، قطعا از سطح ملی به سطوح استانی خواهیم رسید که اعضای کابینه و دولتمرادان برای انتخاب مدیران استانی و شهرستانی نیز همگان را بر اساس همین ساز و کار دعوت به مشارکت خواهند نمود. قطعا این خرد جمعی درصد خطا را در انتخاب افراد شایسته،کارشناس کاربلد، متعهد و متخصص،کارا و اثر بخش و دارای دانش، مهارت و ایده و عدم روحیه باندبازی ولابی گری کمتر خواهد نمود.
رعایت شایستگی اساسی و کانونی و ملاک هایی که تا کنون مطمح نظر رییس جمهور منتخب قرار گرفت و اعلام شد، بی تردید بسیار موثر و کارآمد است. اما، علاوه بر شرایط عمومی، ذی نفعان گردشگری معتقدند که در ارتباط با وزارتخانه مهم میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، ملاحظه دیگر شرایط نیز حائز اهیمت می باشد. در حقیقت، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی دارای سه بخش نسبتا و ظاهرا مستقل است که در هم تنیده بوده و این در هم تنیدگی لازم می دارد تا وزیر پیشنهادی، از توانمندی علمی و عملی ویژه ای متناظر با هر حوزه برخورد باشد. در حقیقت، در وضعیت کنونی نیازمند به فردی به عنوان وزیر است که:
در بخش میراث فرهنگی:
• دارای شناخت، دانش، درک عمیق نسبت به میراث ملموس و ناملموس ایران باشد تا بتواند ضمن حفظ این میراث گرانبها در ثبت و معرفی آن به مجامع بین المللی، موفق عمل نماید.
• زمینه های لازم برای هدایت گردشگران داخلی و خارجی به سمت حفظ و بهره برداری گردشگرانه از میراث فرهنگی را فراهم نماید.
• زمینه های مناسب برای بهره مندی از میراث فرهنگی جهت تقویت هویت ایرانی- اسلامی و به ویژه غرور آفرینی در سطح ملی و بین الملل بر مبنای میراث فرهنگی را فراهم کند.
• افزایش حضور در مجامع بین المللی با عضویت در نهادها و سازمانهای بین المللی برای حضور دایمی.
• شناخت کافی از فرهنگ یعنی شیوه های تفکر، احساس و عمل همه اقوام و گروه های ایرانی داشته باشد تا بتواند زمینه های مناسب برای اعتلای فزون تر فرهنگ جامعه را فرام آورد.
در بخش گردشگری:
• دارای شناخت، دانش، درک عمیق، بینش و برنامه های راهبردی درحوز ه های ماموریتی وزارت بوده و از این تبحر برخوردار باشد که همانند سایر کشورهای پیشرفته، بتواند صنعت گردشگری را در اولویت های اقتصادی کشور قرار دهد.
• زمینه های جذب سرمایه گذاران را با تسهیلگری در فرایندهای اداری و تهیه بسته های سرمایه گذاری واقعی را فراهم نماید. به عنوان مثال، مناطق نمونه گردشگری که فرصت های فریز شده سرمایه گذاری است، نیازمند فردی آگاه به امور هست تا در قالب بسته های سرمایه گذاری، موفق به جذب سرمایه گذاری بیشتر شود.
• توجه جدی به سرمایه های عظیم تاسیسات گردشگری داشته باشد که طول زمان بخش عمده ای از آنها را مصطحلک نموده و با حمایت های دولت به روزرسانی نماید.
• با تکیه بر پژوهش و مطالعات محیط سنجی و امکان سنجی بتواند با تعیین بازارهای هدف، زمینه جذب گردشگران خارجی و ارز آوری را فراهم نماید.
• افزایش تعداد گردشگران خارجی و تلاش برای موازنه مثبت به نفع کشور.
• درحوزه منابع انسانی توجه جدی درون سازمانی و استفاده از سرمایه های انسانی متعهد و متخصص و با تجربیات گرانسنگ و متعصب در امور فعالیت سازمانی در پست ها و مسولیت های مدیریتی و پرهیز از استفاده از افراد نالایق، ناکارآمد و فاقد دانش تخصصی.
• گردشگری با اعداد و ارقام و نمودار سر و کار دارد و لذا وزیر گردشگری می بایست از تخصص و توانمندی لازم برای استفاده از این مهارتها را به خوبی داشته باشد. روند تحولات گردشگری همواره از سوی مراکز ملی و به ویژه بین المللی رصد می شود و این رصد مبتنی بر اعداد و درصدها و نمودارهاست.
در بخش صنایع دستی:
• دارای شناخت، دانش، درک عمیق و بینش راهبردی نسبت به صنایع دستی به عنوان امری هنری و صنعتی.
• آشنایی کافی با همه بخش های سازمانی در سطوح ملی و منطقه ای باشد. وزارت میراث نوعا وزارتخانه ای پر جنب و جوش است و لذا پذیرای فرد بازنشسته و یا بی تجربه نمی باشد. همچنین، آسیب های گذشته نوعی جوّ سازمانی علیه وزیری که از بیرون از وزارتخانه وارد می شود وجود دارد که از همان ابتدا نوعی تقابل سازمانی ایجاد خواهد شد که با شعارهای رییس جمهور منتخب مبتنی بر استفاده از ظرفیت های داخلی و سازمانی منافات دارد.
بی تردید، بخش میراث فرهنگی و صنایع دستی، در ذیل گردشگری معنی و مفهوم می یابد. باید توجه داشت که چنانچه فرد پیشنهادی برای وزارت میراث، دارای تخصص و تجربه کافی در حوزه گردشگری باشد، نیک واقف خواهد بود همه فعالیت های حوزه گردشگری برای حفظ میراث فرهنگی و نیز حفاظت و توسعه صنایع دستی است. به عبارت دیگر، گردشگری در جامعه ایران، در ارتباط با میراث فرهنگی و صنایع دستی معنی و مفهوم خاص می یابد. در حالی که متخصص گردشگری، بر اهمیت و کاربردهای میراث فرهنگی و صنایع دستی واقف است، افراد دارای تخصص در حوزه فرهنگ یا صنایع دستی، از این اشراف برخوردار نخواهند بود. میراث فرهنگی در حوزه فعالیت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و صنایع دستی در حوزه فعالیت های وزارت اقتصاد یا صمت. آنچه در این وزارتخانه از میراث فرهنگی و صنایع دستی انتظار می رود، توسعه و گسترش آنها ذیل گردشگری است و لذا این وزارتخانه نیازمند یک متخصص گردشگری است.
1403/04/29
