اگر تا چند روز آینده دولت به داد آمل نرسد!باید به دولت شک کرد
افشین لاریجانی
سرانجام رئیس جمهوری به مازندران آمد و نماینده دولت، صولت مرتضوی معاون اجرائی به آمل رسید، آمدنی که بدون حاشیه نبود کشاورزی که داد و فریاد از کلاه گشادی که بر سر کشاورز در فروش برنج رفته سخن گفت و مهمتر از همه انبار کردن 35 هزار تن برنج توسط واسطه ها که قیمت برنج را به 80 هزار تومان رسانده اند!؟ و جالب تر سکوت تمامی مسئولین شهری و کشوری به این اتهام بزرگ که این مقدار برنج در کجا انبار شده است و منبع اطلاعاتی این کشاورز کجاست و اگر صحت دارد که کشف شود و اگر نه اطلاع رسانی شود.
در این میان گلایه های نماینده مردم آمل و لاریجان در مجلس شورای اسلامی نیز قابل توجه بود باز نشدن جاده کمکی هراز در منطقه چلاو!؟ و پسماند این معضل 40 ساله شهر آمل!؟ و معطل ماندن 17 ساله بهسازی جاده مهم ارتباطی هراز!؟
نطق جذاب، انتقادی، مطالبه مردم آمل حرف دل همه را از سوی دکتر حاجی پور شاهد بودیم اما این فریادها چرا به سرانجام نمی رسد و گوش شنوائی وجود ندارد. موضوع اصلی و مهمی است که از این پس باید به نتیجه گیری توجه شود.
در شماره های قبل خطاب به فرماندار محترم آمل نوشتم که آمل به همین مقدار مدیری که دارد در پشت پرده نیز گرداننده و تصمیم ساز دارد که در سایه هستند و خط و ربط ها را تعیین می کنند که در این بازدید معاون اجرائی نیز مشاهده شد که به بازدید از کارخانه ای صنعتی رفته که حتی یک مدیر میانی چه برسد مدیر عالی این کارخانه حضور پیدا نکرد که در این بازدید همراه باشد کارخانه ای که اما و اگرهای زیادی دارد و وابستگی های آن به باندهای قدرت زبانزد است.
چرا و به چه دلیل این بازدید به آنجا سوق داده شد را می توان به مدیران در سایه ربط داد.
در کنار همان کارخانه تعداد زیادی کارخانه ها تعطیل و در حال خاک خوردن هستند آمل شهری که 50 درصد صنایع استان در آن مستقر است آنچنان از اهمیت ویژه ای برخوردار است که همانگونه که قبلا هم انتقاد کردند حضور وزیر صمت را به جای معاون اجرائی طلب می کرد.
راه اندازی این کارخانه ها با تشکیل ستاد تسهیل مهیا نمی شود! ستادی که تصمیم گیران آن کارشناس صنعت و تولید نیستند و اگر هم آگاهانی از این رسته مثل هیات امنا شهرک های صنعتی و یا نمایندگانی هستند یا محافظه کار شده اند و یا خود را به خطر نمی اندازند انگیزه دفاع ندارند و خلاصه به همان چند واحد موجود توجه می کنند و در پیله خود قرار دارند. بعد از آن نیز بانک های حرف گوش نکن و خودسر آفت تولید در آمل شده اند.
قفل اصلی بر درب کارخانه ها قفل بانک ها است بعد قفل ناکارآمدی مسئولین اجرائی که در سیاست کلان وظیفه بازکردن قفل را دارند اما جرات و درایت و توانمندی لازم را ندارند به هر حال نماینده دولت آمد و رفت، باید ببینیم در کوتاه مدت کدام یک از مشکلات حل می شود! حداقل باز کردن جاده کمکی هراز که به یک ابزار اعمال قدرت تبدیل شده است آیا در این چند روز پایانی زیر بار ترافیک خواهد رفت!
باز هم تکرار می کنم نماینده شهرمان بسیار تلاش می کند پیگیر است به قول عام پای کار است اما چرا پیگیری ها به نتیجه نمی رسد را باید واکاوی کرد آیا قدرت نمایندگان مجلس کاهش پیدا کرده است!؟ یا نماینده ما قدرت کافی ندارد!؟
وقتی ایشان با شور و حرارت بسیار از این همه پیگیری و جلسات برای کار کوچکی مثل باز کردن جاده کمکی در آخر هفته ها سخن می گوید و نماینده ویژه رئیس جمهوری هم گوش می کند اگر در چند روز آینده انجام نشود باید به دولت نیز شک کرد. 22اسفند1400