سخنی با برخی از عزیزان اصلاح طلب تصمیم گیرنده
با چند تن از عزیزان شاخص اصلاح طلبم، در هفته گذشته به طور تصادفی، ملاقاتی داشتم و در این میان، جملاتی را شنیدم و مواضعی را شاهد بودم که موجب سردر گمی، تعجب و حیرتم گردیده و برایم هنوز هم قابل باور نبوده و نیست که دو گرامی، علیرغم تاکید بزرگان اصلاح طلب همانند دکتر عارف عزیز مبنی بر کوتاه نیامدن از هویت و انتظار حداقلی و کناره گیری به نفع اعتدال و میانه روی به چنین برداشت و باوری رسیده باشند که به طور حتم با مواضع و برداشت اکثریت بدنه اصلاح طلب شهر، هیچ سنخیتی نداشته و پر واضح است که این موضع گیری ها در برابر نماینده ای که دوازده سال، لباس خدمتگزاری این مردم را پوشیده و در طی این سالها، هیچ پیشرفت مادی در زندگی شخصی او و اطرافیانش ندیده ولی پیشرفت و تعالی آمل و آملی را به وضوح شاهد هستیم به حدی که نگاه قدرشناسانه مردم قدرشناس باعث شوق بیشتر ایشان برای خدمتگزاری می باشد، قابل باور نبوده و نیست و یقین دارم در صورت علنی شدن این مواضع نزد اکثریت بدنه اصلاح طلب شهر، نتیجه معکوس خواهد داشت چون مردم فهیم آمل اقداماتی نظیر جاده هراز، سد منگل، مترو، فرودگاه، منطقه آزاد تجاری، احداث بیمارستان و … را دیده و انشاء ا… خواهند دید.
ضمن احترام به حضور همه کاندیداها و ارزش قایل شدن برای شهامت شان که باعث گرمی انتخابات و در نهایت هم احساس مسئولیت بیشتر کاندیدای موفق خواهد شد و قدردانی از همه طرفداران که به راه و روش خود اعتقاد داشته و با بحث و مناظره و تبلیغات سالم باعث تنویر افکار عمومی و شناخت بیشتر مردم نسبت به کاندیداها خواهد شد و در حرکت مردم و جامعه به سوی عقلایی شدن و گرفتن تصمیم های عقلانی موثر می باشند، به عنوان یک اصلاح طلبی همانند آحاد مردم عزیز که همیشه طرفدار جریان اصلاح طلبی بوده و دوام و بقایای نظام مقدس جمهوری اسلامی را هم طی کردن مسیر اصلاح طلبی می دانیم و در همه انتخابات با دقت در مواضع رهبران اصلاح طلب با آنان همگام بوده و نشانه بارز آن هم انتخابات سال 92 بوده از بزرگان تصمیم گیرنده اصلاح طلب که در شهرمان کم هم نیستند تمنا دارم تا با برگزاری جلسات توجیهی از تصمیم هایی که بوی انتحار و خودکش سیاسی و حول محور منافع شخصی از آن به مشام می رسد، باز دارند تا این سفره اعتدال و میانه روی که به برکت ایثار و گذشت بزرگان اصلاح طلب همانند دکتر عارف گرامی پهن گردیده به زودی جمع نشود.
اما اشاره به یکی دو مورد از موضع گیری های این عزیزان
- در صورت رد صلاحیت یکی از کاندیداهای شاخص اصلاح طلب به یکی از کاندیداهای شاخص اصولگرا، رای خواهیم داد. خوابم نمی دانم، بیدارم نمی دانم، درست شنیدم بله، باور کنم نمی دانم و هر چه فکر کردم و به مغزم فشار آوردم که حداقل یک وجه مشترک پیدا کنم که به حداقل خواسته های اصلاح طلبان نزدیک هم باشد را نیافتم و هر دو عزیز هم از دلسوختگان این نظام بوده و هستند و در کار و تخصص شان هم موفق بودند و توضیح بیشتر پیرامون این دو عزیز را هم صلاح ندانسته تا وقت دیگری
- اعلام داشتند که نماینده ما، پیام انتخابات سال 92 را درک نکرده چون همه مسئولین شهر آمل، از عزیزان اصلاح طلب نیستد! گفتم یعنی اگر همه شما که قبلا در مسئولیت بودید به جای اولتان برگردید، نماینده پیام را درک کرده بود؟ عزیزان من، اگر قرار بود همه مسئولین شهر از اصلاح طلبان باشند، دیگر چه نیازی بود که در روز سه شنبه قبل از انتخابات سال 92 دکتر عارف عزیز و از خودگذشته به امید ایجاد فضای اعتدال و میانه روی روی به نفع دکتر روحانی انصراف دهد تا هم ماندگار شود و هم به نیاز و ضرورت تاریخی این زمان کشورمان به اعتدال پاسخگو باشد؟ آیا لحظه ای فکر گردید که اگر دکتر عارف انصراف نمی داد، همان بلای دور اول سال 84 بر سر مان می آمد و آیا واقعا باور دارید که دکتر روحانی هم پیام انتخابات سال 92 را درک نکرد چون همه مسئولین و وزرایش اصلاح طلب نیستند؟ آیا مهم ترین وزیر کابینه اش وزیر کشور یک اصولگرای معروف با تابلو نیست؟ آیا دکتر ظریف ارزشمند در هیچ حزب و جریانی عضویت دارد؟ و چون ندارد؟ و چون ندارد انقلابی و دارای اندیشه اصلاح طلبی نیست؟ آیا مدافع شاخص ترین وزیر اصلاح طلب کابینه روحانی که سمت ریاست ستاد کاندیدای اصلاح طلبان در سال 88 را بر عهده داشته جناب مهندس آخوندی در روز استیضاح برای کسب آرای لازم از زبان شخص ایشان کسی جز نماینده فعلی من و شما در شهرمان بوده است؟
برادران خوبم: همه می دانیم عقبه دولت دکتر روحانی اصلاح طلبان هستند و به قول دکتر عارف به دنبال سهم خواهی نیستیم و با عبور از منافع حزبی و پرهیز از سهم خواهی و پذیرش حداکثری مسئولیت و انتظار حداقلی را در دستور کار قرار دارند و خواهشم از شما عزیزان این است که به نصایح بزرگان کمی گوش فرا دهیم و از سهم خواهی حداکثری خویش بکاهید و با نگاه به آینده و گذاشتن دندان بر روی جگر به امید روزی باشیم که مجبور نباشیم سه روز مانده به روز رای گیری انصراف دهیم.
در پایان بنده از نماینده ای دفاع می کنم که در این 12 سال یک بار از من و ما در رابطه با مواضع سیاسی ام، سوال نکرد و در انتخابات سال 92 هم هیچ توصیه ای جز رفتن پای صندوق رای به ما نداشته و در پیرامونش همه دلسوزان آمل و آملی حضور دارند. چپ چپ، راست راست، اصول گرا و اصلاح طلب، پاسدار و بسیجی، مهندس و کارگر ، معلم و دانش آموز، استاد و دانشجو، کشاورز و روستایی و هم عاشقان شهر و مواضع اعتدال و میانه روی نماینده ما به گونه ای است که عده ای از اصلاح طلبان او را اصولگرا و اصولگرایان او را اصلاح طلب ولی مردم آمل او را معتدل و شایسته سالار و ناجی آمل می دانند.
مصطفی منفردی، کارشناس ارشد تاریخ فرهنگی بازنشسته
