حاج وحید پرکاوسی فعال بخش صنعت مرغداری و داروخانه دامپزشکی و عضو هیئت امناء مجمع خیرین شهرستان آمل:با خدا معامله کردن ضرر در آن وجود ندارد بلکه سود آور است/ لذتی بالاتر از کار خیر نیست

خیلی راحت از دارایی‌اش گذشته است، از خانه‌اش و ثروتش و همه آن چیزهایی که یک عمر برای به دست آوردنشان زحمت کشیده، همه آنها که به جان خیلی‌ها بسته شده، همان‌ها که دست و دلشان به خاطر از دست دادن یک ریال دارایی‌شان می‌لرزد. اما حاج وحید از جنس آنها نیست. او دارایی‌اش را در یک کفه ترازو گذاشته و کار خیر و رضایت خدا را در کفه دیگر و حتما کفه دوم برایش سنگین‌تر بوده که سال‌هاست به کار خیر می پردازد.‌ پدرش از موسسین و بنیانگذاران خوشنام مجمع خیرین شهرستان آمل بود که هنوز با ذکر نامش به خوبی از او یاد می شود و انگار حاتم طایی بودن رویه ای موروثی است که چون سلسله پادشاهی در خانواده شان دست به دست می شود. تنها دغدغه اش ساخت مدرسه یا کمک به سیل زده ها نیست، بلکه اگر جایی احساس کند مشکلی در خانواده ای وجود دارد همچون یک مددکار ورود می کند و با حسی برادرانه عین یک خانواده تمام هم و غم خود را در جهت برطرف کردن مشکلات همشهریانش که نه حتی فرسنگها دورتر را نیز شامل می شود و شاید همین روحیه ایثار و از خود گذشتگی او هست که آینده را طوری برایش رقم زد تا وارد عرصه کار خیر شود. آری وحید پرکاوسی جوان آملی و از فعالین بخش صنعت مرغداری علاوه بر شغل خود مشوق هزاران خیر در عرصه های مختلف است. عشق و علاقه بین او و پدرش به حدی بود که بعد از فوتش به این باور رسید که مرگ نیستی نیست و عین هستی است و باید خاطرات پدر را با ادامه دادن راهش زنده نگهدارد و همین خود دلیلی بر گفتگوی صبح آمل با اوست که نظر شما خوانندگان عزیز را به مطالعه آن جلب می نمائیم؛.
خودتان را معرفی نمائید و بفرمائید چه شد که به عضویت مجمع خیرین در آمدید؟
وحید پرکاوسی هستم، فرزند رمضان متولد 1358 شهرستان آمل و در بخش صنعت مرغداری و داروخانه دامپزشکی فعالیت می کنم. از سال 1399 بعد از فوت پدرم(حاج رمضان پرکاوسی) که از موسسین و بنیانگذاران مجمع خیرین شهرستان آمل بودند به اتفاق عموی بزرگوارم مرحوم حاج محمد پرکاوسی به عنوان عضو هیئت امناء انتخاب شدم و از آن سال تا به امروز با افتخار در خدمت خیرین و همشهریان عزیزم در آمل و استان مازندران می باشم.
هدف تان از این حضور چه می باشد؟
دنیای ما با مفهوم “کامل بودن”، فاصله بسیار زیادی دارد. مردم زیادی در گوشه و کنار دنیا وجود دارند که برای بر طرف کردن اولیه‌ترین نیازهایشان به مشکل برخورده و ناتوانند و ما حتی نمی‌توانیم تصور کنیم که با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند. زمانی که با یک موسسه خیریه همکاری می‌کنیم و یا در انجام کار خیر از هر جنس که باشد، مشارکتی هرچند کوچک داریم، نشان می‌دهد که توانایی مشارکت در کارهای خیر بزرگتر و کمک به نیازمندان بیشتری را داریم. تمایل به کمک کردن و مشارکت در این امور باعث می‌شود تا با نیازمندان واقعی آشنا شویم و مطمئن باشیم که کمک ما واقعا به دیت افرادی می‌رسد که به واقع نیازمند کمک هستند. بنابراین بعد از ورود به این جایگاه و با همراهی و کمک خیرین عزیز خصوصا در زمینه درمان، بسته معیشتی و حل مشکلات اجتماعی شهری و … توفیق خدمتگزاری نصیبم شد.
فعالیت ها فقط مختص شهرستان آمل است؟
در خصوص گستره خدمات و توزیع آن باید بگویم مجمع خیرین شهرستان آمل علاوه بر آمل در سطح استان مازندران هم فعالیت چشمگیری دارد که می توان از مرکز درمانی شهید زارع و موسسه معلولین نوشیروانی بابل و … نام برد همچنین در زمینه آزادی زندانیان جرائم غیر عمد نیز کمک های فراوانی چه در شهرستان آمل و استان مازندران به نیازمندان ارائه می دهد.
وصیت پدر چه تاثیری در ماندگاری حضورتان در مجمع خیرین داشت؟
بنده به سفارش و وصیت پدر مرحومم که همیشه اذعان داشتند آنچه که خداوند به شما داده امانتی نزدتان می باشد و هر آنچه می توانید به همنوعان خود کمک کنید و خیر و برکت آن را در زندگی خود و آینده فرزندانتان می بینید و یک جمله که همیشه در خاطرم هست و سرلوحه زندگی خود قرار داده ام که سفره ای که خداوند برای شما قرار داده چهار گوشه دارد و همه آن چهار گوشه متعلق به شما نیست بنابراین بنده به عینه در زندگی خود لطف و حمایت خداوند و دعای همشهریان عزیزم را دیده و لمس نموده ام.
چرا سرمایه خود را در صرف امور خیریه می کنید؟
خداوند لطف کرده سرمایه ای را به ما داده است که باید خودمان آن را برای خودمان هزینه یا بهتر بگویم، سرمایه گذاری کنیم و معتقدم انسان باید در زنده بودن خودش آنچه می تواند در راه رضای خدا هزینه کند که البته فرزندان هم این کار را یاد می گیرند و در این مسیر کمک هم می کنند لذا به نظرم باید خداوند توفیق بدهد، صرفا پول داشتن مهم نیست، خیلی ها پول دارند اما این توفیق را ندارند و در این مسیر قرار نمی‌گیرند، معتقدم هرگامی که در این راه برداریم به جز موفقیت نتیجه دیگری ندارد و نه تنها در این مسیر هزینه کردن از سرمایه آدمی کم نمی شود بلکه اضافه هم می شود، با خدا معامله کردن ضرر در آن وجود ندارد بلکه سود آور است.
توصیه شما به افرادی که شرایط مالی مساعد دارند و می توانند وارد این حوزه شوند چیست؟
افراد با عناوین مختلف می توانند در امورات خیر شرکت کنند. یکی از جهت مالی و دیگری با ایده، قلم، زبان و … و همه ما می توانیم به عناوین مختلف در کار خیر شرکت کنیم و لازم نیست حتما کسی پولدار باشد . پس خواهشم از مردم به خصوص آنهایی که استطاعت مالی خوبی دارند این است که اگر ثروت در راه خیر مصرف نشود ارزشی ندارد، مادیات زمانی ارزش دارد که در قبال آن جامعه بتواند از آن استفاده کند و بهره مند شود. پدرم “حاج رمضان پرکاوسی “هم خیّر بود و حس نیکوکاری در قلب و روح پدر و مادرم وجود داشت و خوشحالم که این حس به من و خانواده ام منتقل شد و می توانم قدم کوچکی برای حال خوب جامعه بردارم.
بعضی ها ترجیح می دهند نامشان بر پروژه خیریه شان باشد اما شما این طور نبودید، دلیلتان برای این کار چه بود؟
دلیلش توصیه خداوند است آنجا که می فرماید آنها که کار خیر می کنند به دو دسته تقسیم می شوند. یکی آنهایی هستند که شاید اعتقاد مذهبی نداشته باشند و ما در دنیا خیلی داریم که اعتقاد مذهبی ندارند ولی کار خیر می کنند، در همین دنیا پاداش می دهم ولی آنهایی که می خواهند اسمی جایی از خودشان نباشد، پاداششان را برای آن دنیا می گذارم و ما بیشتر آن طرف و در آخرت احتیاج داریم که خدا کمک کند و دستمان را بگیرد و نیتم همین بوده است.
به نظر شما چرا تعداد خیرین در جامعه ما قابل توجه است؟
این در اعتقادات مذهبی ما ریشه دارد. اگر به تاریخ خودمان توجه کنیم ، می بینیم که گذشتگان ما کار خیر می کردند . برگردیم به 1400 سال پیش، مولای متقیان امیر مومنان علی بن ابیطالب سرمایه خود را وقف مردم مدینه کردند. اینها به ما درس می دهد که از 1400 سال پیش رهبران و ائمه ما عمل وقف را انجام می دادند لذا امروز ما به آنها اقتدا می کنیم و واقعا هم عشق می کنیم. بزرگ ترین زیبایی در این است که انسان کار خیری را انجام دهد و لذتی بالاتر از این گمان نکنم وجود داشته باشد.
چه برنامه ای برای ادامه مسیری که در پیش گرفتید دارید؟
از صمیم قلبم می گویم که باید خداوند توفیق ادامه راه بدهد. امیدوارم که این راه را ادامه دهم.
در پایان اگر صحبتی دارید، بفرمایید
سپاس از دوستانی که در مجمع خیرین شهرستان آمل به ما کمک می‌کنند و مردمی که به ما اعتماد کردند، امیدوارم که به ‌یاری خدا بتوانیم یک جامعه سالم و بالنده‌ای داشته باشیم چرا که همه مردم جامعه نسبت به یکدیگر مسئول هستند و نباید از هیچ اقدامی برای کمک یه یکدیگر دریغ کنند،
حرف آخر
در پایان از همه مردم عزیزم و همیارانی که ما را مورد لطف و عنایت فراوان خود قرار داده اند تا در این راه بتوانیم مشکلی از این جامعه حل نمائیم تشکر و قدردانی می کنم و خدا را شاهد می گیرم که تمامی اعضاء هیئت مدیره مجمع خیرین شهرستان آمل با تمام توان و پشتکار بدون هیچگونه چشمداشتی به دنبال حل مشکلات هموطنان و همنوعان خود می باشد که برای چند سالی که بنده در خدمت این سروران هستم درسهای زیادی از گذشت و فداکاری این عزیزان گرفتم.