افشین لاریجانی: سردبیر و مدیر مسئول نشریه و پایگاه خبری صبح آمل
روز خبرنگار مناسبتی که نشان میدهد جایگاه خبرنگار در هر جامعه و اجتماع از چه اهمیت ویژهای برخوردار است از روزی که نگارش اخبار و گزارش ها بر روی یک کاغذ با امکانات اولیه صنعت چاپ تا به امروز که شبکههای اجتماعی و رسانه دیجیتالی لذت تورق نشریات کاغذی را از ما گرفتند همواره اطلاعرسانی پراهمیت، لازم و ضروری و از جایگاه ویژه ای برخوردار است
تصور کنید هم اکنون خبرنگار و رسانه نبود! نگاه نقد و آیینه رفتار و گفتار و عملکرد مسئولین وجود نداشت، حقوق شهروندان توسط رسانهها فریاد زده نمی شد و یا برعکس فعالیت ها و نقطه نظرات مسئولین به گوش مردم نمی رسید آن وقت چه فاجعه ای را شاهد بودیم تصور این موضوع نیز پذیرفته نیست پس اهمیت رسانه و خبرنگار بر هیچ کس پوشیده نیست.
مسئولین و مردمی که رسانه را تریبون خود میدانند و آن را مهم میدانند مسئولیت این وظیفه اجتماعی را برای خبرنگاران سنگین تر می کند حالا روزی به این مناسبت نامگذاری شده هفته بعد از آن نیز مرتبط با این روز و به نوعی هفته خبرنگار تلقی میگردد مسئولینی که ذات پاسخگو و روشنگری دارند نه تنها از رسانهها هراسی ندارند بلکه از رسانهها برای پیشبرد کار خودشان استفاده میکنند مدیری که از فرصت نقد و انتقاد رسانه هم به جای دلخوری بهره می برد و یا اینکه از ابزار رسانه و اطلاعرسانی عملکرد خود استفاده میکند او را می توان مدیری لایق و مدبر و هوشیار نام برد.
امسال هم مسئولین شهر آمل به این مناسبت به تجلیل از خبرنگاران پرداختند اما در این میان فرماندار آمل به عنوان بالاترین مقام سیاسی و اجرای شهر به همراه مدیر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی به سراغ رسانه ها رفت به دفتر کار آنها سر زد کوتاه اما صمیمانه با خبرنگاران و مدیران رسانه نشست و گپ زد، حضور وی به دل خبرنگاران نشست از تجلیل های مالی در این سر زدن ها خبری نبود اما عمل ایشان از هزاران کارت بانکی و هدیه های روز خبرنگار بالاتر و با اهمیت تر بود. حضور ایشان باعث تحرک مدیران شهر شد تلنگر جدی به مدیرانی که به رسانهها بی توجهی می کنند بود اما آفت بی توجهی به رسانه ها از سوی مدیران برای آنهایی که خود را بی نیاز به رسانه میدانند و یا بی توجه به نقدها و انتقادات چه سرنوشتی پیدا می کنند قطعاً در بزنگاههای خاصی دوره مدیریتی خودشان غیر قابل جبران می شود این مدیران دو دسته هستند یا آگاهی و درک از اطلاع رسانی و رسانه ندارند یا اینکه آنقدر در مدیریت خود ضعف و کاستی می بینند و یا متخلف هستند که سعی می کنندچراغ خاموش حرکت کنند در هر دو حالت این مدیران پایدار نخواهند بود و در بدترین وضعیت از دوره مدیریت خارج می شوند در این همه سال مگر در آمل ندیدیم که از چه مدیری به نیکی یاد می کنند و مدیری را لعنت می کنند؟
مدیریت شهری که بیش از ۲۰ سال قبل در مسند شهرداری نشسته بود هنوز در یاد مردم مانده است و همچنان از او به نیکی یاد می کنند و برعکس مدیرشهری حاضر را مناسب این کار نمی دانند و هر روز بر عملکرد وی انتقاد دارند و از این اخبار جست و گریخته برکناری وی ابراز خوشحالی میکنند،مدیری که بیتوجه به نقد رسانه باشد قطعاً وضعیت بهتری نخواهد داشت. رسانهها چشم و گوش مدیران هستند که بدون جیره و مواجب روشنگری می کنند و همچون آیینه آنچه را درون سازمان دیده نمی شود را عریان می کنند برای هر مدیر دانا و توانمندی فرصت مغتنم و ابزاری مفید تلقی میشود البته نمی توان از غرض ورزی و بی اخلاقی در بعضی از رسانه ها چشم پوشی کرد در کنار تمامی اینها از مشکلات و مصائب خبرنگاری هم نمیتوان به راحتی گذشت جدای وضعیت اقتصادی رسانه ها تیغ شکایت ها و نشستن خبرنگاران و مدیران رسانه روبروی میز قاضی دادگاه نیز مشکلات اساسی این صنف است که همیشه در هر دوره ای بوده است متاسفانه نبود دادگاههای تخصصی نیز خبرنگاران را در اطلاعرسانی محتاط تر کرده است و حتی قاضی غیر مرتبط در مقابل شکایت مدیران و یا بخش خصوصی توان انطباق قانون ویژه مطبوعات و جرائم مطبوعاتی را ندارد و مشکلات را برای خبرنگاران به وجود می اورد خبرنگاران نیز حق دارند که با احتیاط قلم بزنند.
در خیلی از موارد واقعیت ها را هم نمی توانند منتشر کنند ترسی از قرار گرفتن جلوی قاضی ناآگاه به امور رسانه اطلاع رسانی آزاد و شفاف و نقدهای سازنده را
تحت الشعاع قرار داده است حالا هم که شبکه های اجتماعی افسار گریخته نیز به معضل دیگر خبرنگاران تبدیل شده است هر کسی درست یا نادرست اخبار منتشر می کند اصول حرفه ای رعایت نمی شود و این آشفته بازار شبکه های اجتماعی نیز لطمات زیادی را به اطلاع رسانی و روشنگری وارد کرده است .
از طرح صیانت هم که صحبت می شود داد و قال به آسمان میرود در هر حال رسانه و خبرنگار صنفی هستند که همیشه باید فعال باشند و نقش خود را ایفا کنند تعطیلی ندارند نقش مهمی دارند و همیشه جاویدان هستند نه بی مهری ها و نه بی توجهی ها و نه حکم های بی دلیل دادگاه ها آنها را سرد و قطعا فعالیت را متوقف نمی کند و نه شرایط بد اقتصادی رسانه آنها را وادار به عقبنشینی میکند همین است که همه اعتقاد دارند خبرنگاری عشق است و عشق 
